دشمن دوست نما را نتوان کرد علاج
شاخه را مرغ چه داندکه قفس خواهد شد...

- صائب تبریزی


. .

فاضل نظری میگه:

بعد از این در دل من
شوق رهایی هم نیست
این هم از عاقبت
از قفس آزاد شدن

♡

نوشته بود: "برای گوش‌دادن به صدای پرنده‌ها قفس نخر، درخت بکار."

یه پنجره بایه قفس.️


یه حنجره بی همنفس

سهم من از بودن توووو

یه خاطره س همینو بس

تواین مثلث غریب

ستاره ها رو خط زدم

دارم به آخر می رسم

از اون ور شب اومدم

می‌دونی کی خیالم راحت شد؟ اونجایی که آخرین کورسویِ امیدمم از طرفش خاموش شد. فهمیدم این راه و آدم من نیست. از بعد از اون انگار از قفس آزاد شدم. غصه خوردم‌ها، دروغ چرا. ولی جنس غصه خوردنم دیگه فرق داشت. حالم بهتر شد. و در نهایت رفتم.

واسه گوش دادن به صدای پرنده ها
قفس ، نخر، درخت بکار
همه جا سیاست به کار نمیاد
یکم مرام بذار...

our hearts store memories like a library, where the shelves are lined with both happy and sad books..

قلب‌های ما خاطرات را مانند یک کتابخانه ذخیره می‌کنند، جایی که قفسه‌هایش پر از کتاب‌های شاد و غمگین است.

انسان هستم، در قفس زمین، مچاله و آسیب‌پذیر. کاش آسمون بودم، آبی، دور از دسترس، آزاد و لطیف

تو از من می‌خواهی عاشق باشم
    من از تو می‌خواهم دوستم داشته باشی
تو می‌خواهی مرا در قفس کنی
من می‌خواهم با تو پرواز کن
این تفاوت عشق و دوست داشتن است

#ایوان_تورگنیف

انگار حال هیچکس خوب نیست. لااقل کسانی را که ما می‌شناسیم و می‌بینیم. همۀ ایرانی‌ها. همه منتظرند و همه از انتظار خسته شده‌اند. مثل آدم‌هایی هستیم که بیرون قفس ایستاده‌ایم. یک قفس عظیم...

- شاهرخ مسکوب؛ روزها در راه


. .