شما هم رقابت فرضی بعضی آدما رو با خودتون حس میکنید؟ عزیزم من وارد مسابقه‌ای با تو نشدم چه مرگته؟!

ترکش نکن،
تنهاشم نزار اگ‌بری وتنهاش بزاری چه با خدافظی،
چه بی خدافظی،
میمیره،
بخدا میمیره...
نه اینکه نفسش قطع بشه،نه...
احساسش میمیره،
مرگ احساس یه آدم بدترین مرگ‌دنیاست...

که رفتن‌های ما هجرت نبود، گریز بود.
سفر نکردیم، کوچانده شدیم.
بگو از مرگ به آوارگی پناهنده شدیم.
از خفّت به بی‌وطنی!

سیمین بهبهانی یه جمله‌ای داره که خوندنش تلنگره اونجا که میگه:
مبادا زندگی را دست نخورده برایِ مرگ بگذاری

In the morning, I put on more weight for a better future, and at night, without any future or goal, I only think about death.

صبح‌ها وزنه رو سنگین‌تر می‌کنم برای آینده بهتر و شب‌ها بدون هیچ آینده و هدفی فقط به مرگ فکر می‌کنم.

از دست دادن آدما مثل میگرنه. دردش آدمو نمیکشه و میتونی باهاش زندگی کنی اما هر وقت بیاد سراغت، آرزوی مرگ میکنی ..

اگه اون تئوری که میگه: «قبل مرگ تمام زندگیتو بصورت فلش بک میبینی» واقعی باشه، مشتاق دوباره دیدن اون روزاییم که کنار هم بودیم.

تا من شوم آسوده و خشنود شود یار
با من بزن ای مرگ! به تیری دو نشان را

- فاضل


. .

نترس ، مرگ خیلی زود به سراغ ما خواهد آمد. بگذار زندگی کنیم و دوست بداریم🤍

- امیل زولا

یبار یکی گفت مهاجرت عین مرگه، چه برای مهاجر چه برای اونایی بدرقش میکنن. خواستم بگم خیلی درست گفت.