✿ کپشن خاص ✿

تو که آتشکده عشق و محبت بودی
چه بلا رفت که خاکستر خاموش شدی

به چه دستی زدی آن ساز شبانگاهی را
که خود از رقت آن بیخود و بی هوش شدی

تو به صد نغمه زبان بودی و دلها همه گوش
چه شنفتی که زبان بستی و خود گوش شدی

خلق را گر چه وفا نیست و لیکن گل من
نه گمان دار که رفتی و فراموش شدی

#شهریار

نوروز بمانید که ایّام شمایید
آغاز شمایید و سرانجام شمایید !

آن صبح نخستین بهاری که ز شادی
می آورد از چلچله پیغام ، شمایید !

آن دشت طراوت زده آن جنگل هشیار
آن گنبد گردننده ی آرام شمایید !

خورشید گر از بام فلک عشق فشاند ،
خورشید شما ، عشق شما ، بام شمایید !

نوروز کهن سال کجا غیر شما بود ؟
اسطوره ی جمشید و جم و جام شمایید !

عشق از نفس گرم شما تازه کند جان
افسانه ی بهرام و گل اندام شمایید !

هم آینه ی مهر و هم آتشکده ی عشق ،
هم صاعقه ی خشم ِ بهنگام شمایید !

امروز اگر می چمد ابلیس ، غمی نیست
در فنّ کمین حوصله ی دام شمایید !

گیرم که سحر رفته و شب دور و دراز است
در کوچه ی خاموش زمان ، گام شمایید

ایّام ز دیدار شمایند مبارک
نوروز بمانید که ایّام شمایید !

(مولانا)

باتوجرقه های عاشق شدن

در آتشکده ی متروک قلبم

شعله کشید

ترانه های عاشقانه ام

با تو

به حقیقت رسید

انجماد رگهای یخ زده ام

در شراره آغوش سوزانت ذوب شد

و با تو و وجود متبرک توست

که می خواهم بمانم تا

همیشه و همیشه در کلبه ی عشق

میزبان نفس های عاشقانه ات

خواهم ماند

دوستت دارم.