یه جمله دیدم که شنیدنش خیلی دردناکه؛
همونی که بیشتر از همه دوسش داری، آخرش بهت یاد میده دیگه هیچوقت کسی رو اینجوری دوست نداشته باشی.

من که میدونم آخرش تو تیمارستان بیدار میشم میبینم رفیقام دارن با آستینای گره خورده تو بخش پرسه میزنن و هر چی که بینمون بوده اثرات داروهای خواب آوریه که بهم دادن.

حس میکنم دیگه هیچ‌ اومدنی، هیچ رفتنی، هیچ اتفافی نمیتونه روم تاثیر بذاره، دیگه خیلی راحت همه چیز رو قبول میکنم و ازش میگذرم و آخرش میگم زندگی همینه دیگه.

من که آخرش رل میزنم
ولی وای به حالتون یکیتون بیاد بعدش بگه من روت کراش داشتم :/

Just because it didn't end in happily ever after it dosen't mean it wasn't a love story.

فقط چون آخرش به خوشی تموم نشد، دلیل نمیشه که یه داستان عاشقانه نبوده.

If you don't think about the end at first, you'll end up thinking about it...

اگر اولش به فکر آخرش نباشی آخرش به فکر اولش می افتی...

همون خط قرمزی که اولش نادیده گرفتی، آخرش دلیل تموم شدن همه چیز میشه.

رفاقت حُرمت داره؛ اونی که تاآخرش باهات می مونه رفیقه؛ دوست نه هاااااااا رفیق....

آخرش یک نفر از راه می‌رسد، که بودنش جبران تمام نبودن‌هاست، جبران تمام بی‌انصافی‌ها و شکستن‌ها. یکی که با حضورش، دنیای تو را متحول کند. جوری تو را ببیند، که هیچکس ندیده. جوری تو را بشنود، که هیچکس نشنیده. جوری روح خسته‌ی تو را غرق عشق و محبت کند...

🩷.

‏اسپویل زندگی :
تو هر سنی فکر میکنی دیره
آخرشم میفهمی دیر نبوده والکی وقتتو تلف کردی