امیدوارم اون چیزی که الان خیلی نگرانشی فردا یه "آخیش حل شد عمیق" باشه گوشه‌ی قلبت🫀

اگه ازم بپرسی اون چیه تو میشه ، بهت میگم:
اون خوابه سر ظهر منه
اون نور روزای تاریک منه
اون بارون وسطه بهار منه
اون قند کنار چایی منه
اون آخیشه منه
اون خونه‌ی امن منه
اون گرمای دستای سرد منه
اون شیرینیه روزای تلخ منه
اون تکراری ترین تکرار نشدنیه منه
اون امید من وسط ناامیدیای منه...


. .

اگه ازم بپرسی اون چیه تو میشه ، بهت میگم:

اون خوابه سر ظهر منه
اون نور روزای تاریک منه
اون بارون وسطه بهار منه
اون قند کنار چایی منه
اون آخیشه منه
اون خونه ی امن منه
اون گرمای دستای سرد منه
اون شیرینیه روزای تلخ منه
اون روح منه اما تو یه جسم دیگه
اون تکراری ترین تکرار نشدنیه منه
اون خود منه
اون امید من وسط ناامیدیای منه...

دلم کلی آخیش میخاد.
آخیش تموم شد.
آخیش حل شد.
آخیش تونستم.
و آخیش رسیدم .

اما ‏تو برای من
آخیش هیچ‌ جا خونه‌ی خود آدم نمیشه ای

خونه جاییه که داخلش احساس امنیت مطلق می‌کنی و راحتی.
خونه جاییه که مهم نیست کجا باشی یا کجا بری، تهش به همونجا برمی‌گردی.
خونه جاییه که درونش آرامش داری. حالت خوبه و برات یه آخیش مطلقه.
خونه جاییه که وقتی از خونه فرار می‌کنی به اونجا می‌ری.
تو “خونه” ی منی.

. .

برات اون لبخندی رو آرزو می‌کنم که بعدش می‌گی: آخیشششش بالاخره شد!
می‌دونی رسیدن کلا قشنگه؛
رسیدن به آدمی که دوسش داری،
رسیدن به شغل مورد علاقه‌ات، رسیدن به رویاهات، برات رسیدن رو آرزو می‌کنم...🫧.

. .

تو برای من «آخیش هیچ‌جا خونه‌ی خود آدم نمی‌شه» بودی.

میدونی رسیدن کِی قشنگه؟
بعد از جنگیدن.
بعد از سختی.
بعد از اشک...!
اون‌وقت اون رسیدنه، طعم چایی با عطرِ هل توی بارون می‌ده یا طعم قرمه سبزی‌های جا افتاده مامان یا طعم اون تیکه آخر نون بستنی قیفی؛ دیدی چقدر لذت بخشه همه‌ش!؟
رسیدن بعد سختی هم همینه!
اونوقت که از ته دلت میگی آخیششش... ارزششو داشت اون همه جنگیدن.
نصیب هممون این آخیش دلچسب...

میدونی رسیدن کِی قشنگه؟
بعد از جنگیدن.
بعد از سختی.
بعد از اشک...!
اون‌وقت اون رسیدنه، طعم چایی با عطرِ هل توی بارون می‌ده یا طعم قرمه سبزی‌های جا افتاده مامان یا طعم اون تیکه آخر نون بستنی قیفی؛ دیدی چقدر لذت بخشه همه‌ش!؟
رسیدن بعد سختی هم همینه!
اونوقت که از ته دلت میگی آخیششش... ارزششو داشت اون همه جنگیدن.
الهی که نصیب هممون این آخیش دلچسب...