چیزی هست که یهو تموم شه ؟ بله صبر آدم‌ها .


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»

تجربه بهم ثابت کرده به هرچیزی که اهمیت بدی، آدم‌ها به تکاپو می‌افتن تا اون‌ رو ازت بگیرن. حتی اگر اون چیز یک سنگ بدفرم کاملا بی‌ارزش باشه.

آدم‌ها به مرور عوض نمیشن، مشخص میشن.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»

یک‌چیز جالبی که توی آدم‌ها وجود داره اینه که وقتی یک‌نفر مطلقا مطیع توئه، تو به خودت اجازه می‌دی که هر بلایی دلت خواست سرش بیاری اما داستان از جایی تراژدی می‌شه که اون آدم دیگه دلش نخواد توی سلطه‌ی تو باشه. اون موقع تو یک آن به خودت میای و به این فکر می‌کنی که تو با اون آدم چیکار کردی که حاضر شده با همه‌ی عشقش بهت ازت دست بکشه، چیزی که تمام این مدت هرگز بهش فکر نکردی؛ چرا؟ چون هرگز به ذهن‌تم خطور نمی‌کرد که اون آدم یک‌روزی ازت دست بکشه.

انقدر از آدم‌ها ناامید میشی که یاد بگیری توقعت رو به صفر برسونی.

من در نهایت فهمیدم آدم‌ها لیاقت دوست داشته شدن رو ندارن، باید بذاری برای رسیدن بهت تلاش کنن و هیچوقت نرسن، رسیدن آدم‌ها رو هار میکنه و آدم هار اونقدر بی لیاقته که چشمش رو روی همه چی میبنده.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»

مدت‌هاست تبدیل به آدم‌هایی شده‌ایم که همه‌چیز را می‌توانیم احساس کنیم، اما نمی‌توانیم از احساس‌مان حرف بزنیم.

میگفت، چقدر اشتباهی با آدم‌هایی حرف زدیم که هیچ تمایلی به شنیدنمون نداشتن؛
و چقدر اشتباهی خودمون رو از
آدم‌هایی دریغ کردیم که مشتاقِ
گوش دادن به حرفا و درد و دلامون بودن ...! ؛)

خیلی حق.

قسمت تلخ زندگی اونجاست که مجبوریم زندگی رو بدون آدم‌هایی که دوستشون داریم ادامه بدیم...

من تنها موندن رو ترجیح میدم به دوست داشتن آدم‌ اشتباهی، اونا میتونن کاری کنن که دیگه حتی آدم‌های درست رو هم نتونم دوست داشته باشم.