بزرگسالی این شکلیه که شما آزادیشو داری ، شرایط وقت و پولشم داری اما دیگه حوصلشو نداری :)

‏ما کسی رو بدست نمیاریم تا کنترل کنیم، محدود کنیم ،آزادیش رو بگیریم و عذابش بدیم، ما انتخاب میکنیم که پر پرواز چه کسی باشیم تا کنار هم رشد کنیم و از زندگی لذت ببزیم.
اسم رنج و عذاب دادن را عشق نزارین.


. .

هرچه را با عشق پیدا می کنی گم میشود
دل به روی هر کسی وا می کنی گم میشود،

روزهای زندگی را با هزاران آرزو
یک به یک وقتی که فردا می کنی گم میشود

عمر مثل یک پرنده در قفس جان میدهد
صحبت از آزادیش، تا میکنی گم میشود،

راز خیلی از بزرگی ها به کوچک ماندن است
رود را وقتی که دریا میکنی گم میشود،

زندگی را بیش از این جدی نگیر
تا وصالش را تمنا میکنی گم میشود...

هر چه را با عشق ،
پیدا میکنی گم میشود
در بە روی هرکسی ،
وا میکنی گم میشود
روزهای زندگی را ،
با هزاران آرزو . . .
یک‌ بە یک وقتی‌ک فردا
میکنی گم میشود
عمر،مثل یک پرنده،
در قفس جان میدهد
صحبت از آزادیش تا میکنی، گم میشود . . .
راز خیلی از بزرگیها،
به کوچک ماندنست
رود را وقتی که دریا
میـکنی گم میشود . . .
باهمه زیبائی اش،
رسم بدی دارد قطار !
هرچه را آنی تماشا مـیکنی،
گم میشود . . .
زندگی را بیش ازین،
جدی نگیر . . !
تا وصالش را تمنا میکنی،
گم میشود . .

قطار باید اسیر ریل بماند, چون نتیجه آزادیش فاجعه است.