نزار قبانی یه‌ زنی رو ترسیم می‌کنه
به‌نام «لم تخلق للنسیان»:
زنی‌که برای فراموش‌شدن خلق نشده.
می‌گه: یه‌جور زنی هست، که اگه آزارش دادی و رهاش کردی، دیگه شبیهش رو پیدا نمی‌کنی. اون‌وقت تا آخر عمرت تیکه‌تیکه از وجودش رو تو زن‌های دیگه می‌جوری، ولی نمی‌تونی جاش رو پر کنی...

انقدر دنبال علت رفتار بی‌رحمانه‌اش نگرد، اگه راضی به رنج و اندوه تو شده، جواب تمام سوالات رو بگیر و رهاش کن چون آدم عاشق با روان سالم کسی که واقعا دوستت داره رو آزار نمیده.

دوست دارم دفتر زندگی‌رو برای همیشه ببندم و راحت بخوابم، آروم و بی‌هیچ نگرانی و آزاری، برای همیشه و تا به ابد.

آدم ِ عاشق خوب است
یک خوب واقعی
آرام وُ بی آزار .️

مردم اینگونه بودن را نمی پسندند
من بیش از حد بی آزارم

- ژرژ ساند

♡

Maturing is accepting you won't always get all the answers or apologies for the shit that hurt your heart...but you heal anyway.

بالغ شدن به این است که بپذیری همیشه همه ی جواب ها یا عذرخواهی ها را برای چیزهایی که قلبت را آزار می دهد دریافت نمی کنی، اما به هر حال التیام پیدا میکنی.

تا حالا کسی اونقدر روانت رو آزار داده که جسمت از فشار سختیش بیمار بشه؟

‏هیچ‌وقت اونیکه دوستش داری رو چک نکن
چون همیشه یه چیزی واسه آزار دادنت پیدا میشه :))))))

"Appreciate those who love you, help those who need you, forgive those who hurt you and forget those who leave you."

"از کسانی که شما را دوست دارند قدردانی کنید، به کسانی که به شما نیاز دارند کمک کنید، کسانی را که شما را آزار داده اند ببخشید و کسانی که شما را ترک می کنند فراموش کنید."

به من نگو: "من همینم که هستم"، من نمی‌خوام به‌خاطر من تغییر کنی، فقط می‌خوام مراقب رفتاری که می‌دونی انجام و دیدن‌ش آزارم می‌ده باشی. حداقلش این‌طوری کمتر احساس می‌کنم برات کم اهمیتم.