صبح خواهد شد
به این کاسه‌ی آب
آسمان هجرت خواهد کرد ..

- سهراب سپهری

♡

در کویرترین شرایط جوانه بزن
و رو به آسمان قد بکش 🪴.

‌همونجایی که سعاد الصباح می گه:
و چون تو مرا دوست داری،
دنیا بزرگ‌تر،
آسمان وسیع‌تر،
دریا آبی‌تر،
گنجشک‌ها آزادتر
و من هزار بار زیباتر شده‌ام.

" ٱللَّهُ نُورُ ٱلسَّمَـٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِ "

خدا میگه :
من روشنایی آسمان‌ها و زمینم
اگه احساس تاریکی کردی یا راهت رو گم کردی ، به سمت من بیا
من راهت رو روشن می‌کنم .🤍

برکت می‌آید …
زنجیرها شکسته می‌شود
لبخند می‌زنی
و رها می‌شوی از مخمصه‌ها

به خدای دریاهای آبی
به خدای جنگل‌های سبز
به خدای باران
به خدای باد وُ ابر وُ آسمان
به خدای گندم وُ خورشید
باور داشته باش به خدای …

تو رها نشده‌ای
تو فراموش نشده‌ای
تو قرار نیست ببازی
تو قرار بر «رسیدن» داری
رسیدن به زندگی
رسیدن به خودت

تو تنها نیستی
خدا هست
خدا هست …

جشن زندگی و طبیعت است، جایی که بهار بوسه‌ای بر خاک می‌زند و دل‌ها تازه می‌شوند. 
آرزو دارم سال نو برای شما، مانند شکوفه‌های بهاری، سرشار از امید، عشق، و طراوت باشد. 
باشد که هر روزتان چون نوروز، بهاری، دلنشین و پر از عطر خوشبختی باشد. 

آسمان دلتان همیشه آفتابی و زندگیتان لبریز از نغمه‌های شادی!


نوروز مبارک.🤍.

از جشن چهارشنبه سوری
فقط همین نصیبم شده
که زل بزنم به آسمان
و خدا خدا کنم
بالن آرزوهایت
روی بام خانه‌ی ما فرود بیاید!

#علی_سلطانی

As long as there is someone in the sky to protect me, there is no one on the earth who could break me.

تا زمانی که یکی تو آسمان هست که از من مراقبت کنه، هیچکس رو زمین نیس که بتونه منو بشکنه.

نمی دانم که با او می شود ما شد؟
کسی این جمله را پرسید؟
چه باید گفت؟

درونم حس تردیدیست
مرا حتی دگر خود هم نمی فهمد !
میانِ لحظه ای خواهم که ما باشم
دمی دیگر ز دنیا می گریزم تا که تنها شَم

درونم حس تردیدیست
نمی دانم پر از دلبستگی هستم؟
و یا دنبالِ تن پوشی برای خستگی هستم؟

چرا احوالِ عالم را نمی فهمم؟
برایَش خاطرم همچون قراری بی ثمر باشد
به من دلبستگی بخشید و دنیا را ز کامَم بُرد
مرا دلبستگی بگرِفت و دنیایَش به نامم خورد !

چه باید گُفت؟
گمانم بایَدَش در آسمانِ فکرِ دیگر خُفت . . .

بیا قدری رها باشیم
بیا از مالِکیَت ها جدا باشیم
گمانم بی تعلّق زندگی زیباست
وطن در من تمامِ هستیِ دنیاست

مرا وابستگی پوچ است
نشانی در رسیدن نیست

من آنم،
مرغِ افکارم
دَمادَم در پِیِ کوچ است

.محسن محمودنیا

‌
«کاش پرنده‌ای بودم و فضای بین شاخ و برگ‌ها
مال من بود، و آبی آسمان در ته چشم‌هایم
می‌رقصید، و باد از سنگینی تن من می‌کاست.
کاش پرنده‌ای بودم و شاخ و برگ درختان،
مرا از زمین و آدم‌هایش جدا میکرد.»