آدم اولش حوصله همه رو داره، بعدش فقط حوصله آشناهاش رو داره، بعد فقط حوصله دوستاش رو، بعدتر دوست‌های صمیمیش، بعدتر حوصله اون‌ها رو هم نداره، آخرش که میرسه دیگه حوصله خودش هم نداره.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی »
«‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی »

آدم اولش حوصله همه رو داره، بعدش فقط حوصله آشناهاش رو داره، بعد فقط حوصله دوستاش رو، بعدتر دوست‌های صمیمیش، بعدتر حوصله اون‌ها رو هم نداره، آخرش که میرسه دیگه حوصله خودش هم نداره.