همه فرشتگان به جز ابلیس ، که تکبر کرد، آدم را سجده کردند.
این تکبر و غرور شیطان باعث رانده شدن ابدی او از درگاه خداوند شد.

قرآن کریم :
و هنگامی که پروردگار تو به فرشتگان گفت :
من بشری را از گلی خشک ، گلی سیاه و بدبو ، خواهم آفرید .
پس وقتی آن را درست کردم و از روح خود در آن دمیدم ؛
پیش او به سجده در افتید .
پس فرشتگان همگی یکسره سجده کردند ؛
جز ابلیس که خود داری کرد از اینکه باسجده کنندگان باشد .
فرمود : از این مقام بیرون شو که تو رانده شده ای .
وتا روز جزا بر تو لعنت باشد .
گفت : پس به سبب آنکه مرا گمراه ساختی ؛
من هم برای فریفتن آنان حتما بر سر راه راست تو خواهم نشست.
آنگاه از پیش رو و از پشت سرشان و از طرف راست و طرف چپشان بر آنها می تازم .
و بیشترشان را شکر گزار نخواهی یافت.
مگر بندگان خالص تو از میان آنان را ؛
فرمود این راهی است راست به سوی من ؛
در حقیقت تو را بر بندگان من تسلطی نیست
مگر کسانی از گمراهان که تو را پیروی کنند ؛
و قطعا وعده گاه همه آنان دوزخ است ؛
که برای آن هفت در است ؛ و از هر دری بخشی معین از آنان
بی گمان ،پرهیزگاران در باغها و چشمه سارانند .
به بندگانم خبر ده که منم آمرزنده مهربان ؛ و اینکه عذاب من عذابی ست الیم و دردناک.

چگونه می توان یک فرد ناامید را که هیچ علاقه ای به ادامه زندگی ندارد و گاهی از خودکشی حرف می زند به زندگی امیدوار کرد؟

قلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَ‌فُوا عَلَیٰ أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّ‌حْمَةِ اللَّـهِ ۚ إِنَّ اللَّـهَ یَغْفِرُ‌ الذُّنُوبَ جَمِیعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ‌ الرَّ‌حِیمُ ﴿۵۳﴾
بگو: «ای بندگان من -که بر خویشتن زیاده‌روی روا داشته‌اید- از رحمت خدا نومید مشوید. در حقیقت، خدا همه گناهان را می‌آمرزد، که او خود آمرزنده مهربان است. (۵۳)
سوره مبارکه زمر – آیه ۵۳