یه وقتیم دیگه نه اونقدر جوونی که بری پی آرزوهات، نه اونقدر فرتوتی که بری پی مردنت، اون وسطا نشستی توی ایستگاه اتوبوسی که اتوبوسی ازش رد نمیشه

دنیا پر از افرادی است که منتظرند کسی از راه برسد و به آنها انگیزه بدهد تا به فردی تبدیل شوند که آرزو دارند. مسئله این است که هیچ نجات دهنده ای نیست.

این افراد منتظر رسیدن اتوبوس ایستاده اند اما در خیابانی که هیچ اتوبوسی از آن نمیگذرد!

در نتیجه، اگر این اشخاص مسئولیت زندگی خود را بر عهده نگیرند و خود را تحت فشار قرار ندهند ممکن است برای همیشه منتظر بمانند
و این کاریست که اکثر مردم انجام می دهند...

در شهر بودم دیدم هرکس به دنبال چیزی می دود :
یکی به دنبال پول
یکی به دنبال چهره دلکش
یکی به دنبال لحظه ای توجه چشمان هرزگرد
یکی به دنبال نان
یکی هم به به دنبال اتوبوسی !
اما دریغ ؛ هیچکس دنبال خدا نبود و خدا به دنبال همه …

اولین قدم برای یاد گرفتن شنا، نترسیدن از آب و رها شدن است.
مربی همیشه میگوید: "بپر، خودتو رها کن، زیر آب چشماتو باز کن، بعد خودت آروم آروم برمی گردی به سطح آب".

شرط اول، همان دست و پا نزدن است.
گاهی باید واقعا بیخیال شد و رفت گوشه‌ای نشست. باید بیخیالِ دست و پا زدن شد.
گاهی باید بگذاریم زندگی کارش را بکند.
شاید بعدش آرام آرام برگشتیم به سطح آب ... به زندگی ... بی خفگی.

تنسی ویلیامز / اتوبوسی بنام هوس

چقدر پیــــاده رو ها را کـــــــــــــــش می دهند . . .


این برگهای پــاییـــــــــــــزی !

می خواهم پیـــــــــــــاده شوم . . .

سوار اتوبوسی تنــــــــــــــــــــــد رو شوم . . .

تا پاییـــــز را رد کنم. . .

"فصل عاشـــــــــــــــقان" را . . .

ما را چه به این حرفــا.....