بزرگ‌ترین درسی که آموختم اینه که خودمو به چیزی اجبار نکنم، چه مکالمات، دوستی‌ها، روابط، توجه یا حتی عشق...
من متوجه شدم که هر چیزی که اجباری باشه ارزش جنگیدن رو نداره.
بنابراین دیگه به زور خودمو محدود به چرندیات نمی کنم و این چیزیه که باید باشه..

رقصیدن به ساز دنیا اجباریه....
پس قشنگ برقص ؛بذار بفهمه کت تن کیه! 🤌

من قوی نبودم
صبور هم نبودم
مجبور بودم
و اجبار ازت یه آدم دیگه می‌سازه.

قوی بودن اجبار نالازمه . تعریف نیست ، گلاویز شدن دائمی با زخمه.قوی نه ، فقط می‌خواستم خوشحال باشم :)

Normalize not forcing connections with people. When someone doesn't see the value in having you by their side, don’t try to convince them

روابط اجباری با مردم را عادی سازی نکنید.
وقتی کسی ارزش در کنار شما بودن را نمی بیند، سعی نکنید او را متقاعد کنید.

من هیچوقت دلم نمیخواد برگردم عقب و دوباره زندگی کنم.دوباره شروع کنم که چی بشه؟ که چیکار کنم؟خیلی جاها انتخاب ادم اجباره نه انتخاب،من احتمالا اگر هزار بار دیگر شروع کنم باز به همین جا میرسم. آدمیزاد فراموشکاره. وقتی درد داره، داد می کشه و بعد یادش میره و برمیگرده همون جای قبلی

من قوی نبودم، صبور هم نبودم، من مجبور بودم. اجبار ازت یه آدمه دیگه میسازه.

چقدر زیباست
کسی را دوست بداریم
نه برای نیاز
نه از روی اجبار
و نه از روی تنهایی
فقط برای اینکه
ارزشش را دارد...!🤍.

من قوی نبودم، صبور هم نبودم، من مجبور بودم....
اجبار ازت یه آدمه دیگه میسازه...

#حق

من قوی نبودم،
حتی شجاع هم نبودم ،
من مجبور بودم؛
اجبار آدم ها را،
قوی و شجاع می‌کند.