انگار خدا بعضی آدمها را، جور دیگری آفریده...روی احساسشان، روی چشمانشان، روی دستهایشان، حتی روی آغوششان وقت بیشتری گذاشته...انگار خدا در جسم بعضی‌ها، روح فرشته‌ها را دمیده و گفته:« خوش به حال آدمی که سهم کوچکی از قلب تو را اشغال کند.»

#نازیلا_زارع


. .

✿ کپشن خاص ✿
آدم ها خسته که شدند؛
بی صدا تر از همیشه می‌روند!
احساسشان را بر می‌دارند و پاورچین پاورچین، دور می‌شوند...
آدم ها هر چقدر هم که صبور باشند؛ یک روز صبرشان لبریز می‌شود،
کم می‌آورند، همه چیز را به حالِ خود می‌گذارند و می‌روند ...
همان‌هایی که تا دیروز، دیوانه وار، برای ماندن می جنگیدند،
همان هایی که سرشان برای مهربانی و هم صحبتی درد می کرد؛
سکوت می‌کنند،
بی تفاوت می‌شوند،
و جوری می‌روند؛
که هیچ پلی برایِ بازگشتشان، نمانده باشد...
آدم ها به مرز هشدار که رسیدند؛
آدمِ دیگری می‌شوند...

#نرگس_صرافیان_طوفان

✿ کپشن خاص ✿

آدمها به مرز هشدار که برسند ،
آدم دیگری می شوند !
آدم ها خسته که شدند ؛
بی صدا تر از همیشه می روند !
احساسشان را بر می دارند و پاورچین پاورچین ، دور می شوند !
آدم ها هر چقدر هم که صبور باشند ؛
یک روز صبرشان لبریز می شود ، کم می آورند ،
همه چیز را به حالِ خود می گذارند و می روند ...
همان هایی که تا دیروز ،
دیوانه وار برایِ ماندن می جنگیدند ،
همان هایی که سرشان برایِ مهربانی و هم صحبتی درد می کرد ؛
سکوت می کنند ،
بی تفاوت می شوند ،
و جوری می روند ؛
که هیچ پلی برایِ بازگشتشان ، نمانده باشد ...
آدم ها به مرز هشدار که رسیدند ؛
آدمِ دیگری می شوند !

#نرگس_صرافیان_طوفان

آدم ها بالاخره یک روزی یک جایی در یک لحظه تمام می شوند ... نه که بمیرند ، نه ... جوهر احساسشان تمام می شود ...

زندگی به من آموخت
آدم ها نه دروغ می گویند
نه زیر حرفشان می زنند
اگر چیزی می گویند
صرفا احساسشان در همان لحظه است
نباید رویش حساب کرد!

کارلوس فوئنتس

مشکلی که من با لغت "معلولیت" دارم این است که

به محض شنیدن معلولیت، همه به یاد کسانی می افتند که نمی بینند یا نمی شنوند یا نمی توانند راه بروند.
.
.
.
در حالی که اینها اگر هم معلولیت باشد، ساده ترین شکل آن است.
.
.
.
آنها که احساس در وجودشان مرده است را معلول نمی دانیم.

آنها که نمی توانند یا نمی خواهند یا نیاموخته اند که صادقانه در مورد احساسشان حرف بزنند را...

معلول نمی دانیم.

آنها که نمی توانند دوستی های خوب و بلندمدت بسازند را معلول نمی دانیم.

آنها که نمی توانند بفهمند که در زندگی چه می خواهند را معلول نمی دانیم.

آنها که چشمشان جز خودشان نمی بیند را معلول نمی دانیم.

آنها که دستشان به امید نمی رسد و در انتظارند که دیگران امید و انگیزه را پیش پایشان قرار دهند را...

معلول نمی دانیم.

این "معلولیت های واقعی" را نمی بینیم.

و از اینکه دست و پا و چشم و گوش داریم، احساس سلامت می کنیم!


"جامعه شناس، فرد راجرز"

آدم ها بالاخره یک روزی، یک جایی در یک لحظه تمام می شوند ...
نه که بمیرند ، نه ...
جوهر احساسشان تمام می شود !

اتوبوس با سر و صداي زيادي در حرکت بود. يکي از مسافران پيرمردي بود که دسته گل سرخ بسيار زيبايي در دست داشت.
نزديک او دختر جواني نشسته بود که مرتب به گل هاي زيباي پيرمرد نگاه مي کرد.
به نظر مي رسيد از آنها خيلي خوشش آمده است.
ساعتي بعد اتوبوس توقف کرد و پيرمرد بايد پياده مي شد.
پيرمرد بدون مقدمه چيني دسته گل را به دختر جوان داد و گفت:
مثل اين که شما گل رز دوست داريد .فکر مي کنم همسرم هم موافق باشد که گل ها را به شما بدهم.به او خواهم گفت که اين کار را کردم.
دختر جوان گل ها را گرفتخیلی خوشحال شده بود . پيرمرد پياده شد و اتوبوس دوباره به راه افتاد
دختر جوان که بيرون را نگاه مي کرد ؛ پيرمرد را ديد که وارد قبرستان کنار جاده شد.
بهترين و زيباترين چيزهاي دنيا را نه مي توان ديد و نه مي توان لمس كرد ، بايد در درون احساسشان کرد.

آدم ها دروغ نمی گن اگر چیزی می گویند صرفا ” احساسشان ” درهمان لحظه ست … نباید روش حساب کرد …