خدایا تمام اندوهمان را با احوالی زیبا جایگزین کن....️

دیگه حالی به آدمـ میمونه نه والا
احوالی به آدمـ میمونه نه بلا .

♡

دقیقه‌های من با #تُ
غرق خوشحالیست
کنار چشم #تُ بودن
چه خوب احوالیست...


. .

دقیقه‌های من با تو
غرق خوشحالیست
کنار چشم تو بودن
چه خوب احوالیست...

. .

و امروزعصررجحان زر و سیم بر انسانیت آزادگی،عصری که در ورای قرن ها با احوالی نابسامان و مشوش بابازی بشر به اصطلاح متمدن معاصر به عنوان صفحه ای از تاریخ روی پرده اجراست.
عصری که عده ای زیر نقاب آزادی خواهان به شرافت وکمال و فرهنگ و انسانیت انسان ها یورش برده و حیات حیوانی را سرلوحه ی زندگی انسان ها قرار داده و با پیوند علم و شر و شعار حقوق بشر درپی تحمیل خواسته های نفسانی خود بر مردم و دستیابی به امیال حیوانی خود هستند.
عصر فراموشی آرمان های راستین انسانی و به عاریت گرفتن صفات حیوانی...
آری همان عصردرندگی و درنده خویی،برهنگی و شهوت.
عصردلسوزی به فلان جاندار درحال انقراض در قله های قاف و کاف ونظاره انقراض نسل انسانها زیر رگبارتوپ و ترکش و سوءتغذیه.
عصرخواب کبک های سفیدپر و سربه زیربرف درحوالی سرزمین فکرهای بیدار.
عصرانگ های نابجا و ناحق به حامیان شرافت و کمال انسانی و منزوی کردن آنها.
و اسف بارتر ازهمه دیدن مردمی است که ازعلم و تمدن،فرهنگ و آزادی دم میزنند اما زیر یوغ ظلم و ستم کمر خم کرده و مانند چهارپایان افسار به دست درخدمت تحصیل غرایز وقیحانه آن ظالمان اند.
آری عصرغرق کردن انسانها در گرداب شهوات و سرگرم کردن آنها به امیال حیوانی با هدف غفلت از انسانیت وکمال برای حصول اهداف شوم قدرت طلبانه اشان.
و چه خوب است که ما مردم سرزمین فکرهای بیداردر این ظلمت مبهم باآگاهی و روشن بینی هرکدام چراغ هدایتی برای گمراهان و فریادی برای بیداری خفتگان باشیم و برای رهایی آرمان های انسانی اسیردرچنگال مرگ قدمی برداریم.
علی زارعی (رهگذر)

ﻭﻗﺘﯽ ﻣﻦ متن ﻣﯿﺰﺍﺭﻡ ......ﻭ ﺷﻤﺎ ﻫﺎ ﺣﺘﯽ ﯾﻪ
حرکت کوچیکی هم. ﻧﻣﯿﮑﻨﯿﺪ !
.
.
.
.
.
.
ﺩﯾﮕﻪ ﺣﺎﻟﯽ ﺑﻪ ﺁﺩﻡ ﻣﯿﻤﻮﻧﻪ !.........
ﻧﻪ ﻭﺍﻻ
ﺍﺣﻮﺍﻟﯽ ﺑﻪ ﺁﺩﻡ ﻣﯿﻤﻮﻧﻪ !...........
ﻧﻪ ﺑﻼ
ﺁﻫﺎ ﺁﻫﺎ ﺁﺁﺁﺁﺁﻫﺎ ﺁﻫﺎ ........ ﺑﯿﺎ ﻭﺳﻂ ....... ﺑﯿﺎ
ﻭﺳﻂﺩﺳﺖ
ﺩﺱ ﺩﺱ ﺭﻗﺺ ﺣﺎﻻ ﺑﺮﻋﮑﺲ
ﺁﻫﺎﺁﺁﺁﺁﺁ .....
ﺑﺴﻪ ﺩﯾﮕﻪ ﺣﺎﻻ ﻣﻦ ﻫﯽ ﻫﯿﭽﯽ ﻧﻤﯿﮕﻢ ﻗﺮﻃﯿﺎ
ﻛﻮ ﺗﺴﺒﻴﺤﻤﻤﻤﻤﻤﻤﻤ.......

من جمله میذارم شما لایک نمیکنید

دیگه حالی به آدم میمونه؟؟؟
نه والا
احوالی به آدم میمونه؟؟؟
نه بلا

ای کاش با عشق نمی آمدی که با دلزدگی بروی
ای کاش دوستانه می آمدی
تا سلامی بگویی
احوالی بپرسی
درد دلی بکنی
چای نعنا بنوشی
سیگاری با دود سبز بکشی
بوسه گرم بر گونه ام بزنی و بروی
حال که چنین سرد می روی
یادت نرود چیزی به جای نگذاری
مبادا برگردی و
اشک هایم را ببینی. . .

با گفتن یک " دوست من جایت خالیست " ،
نه جای من پر می شود و نه از عمق شادی هایت کمتر...
فقط دلخوش می شوم که هنوز بود و نبودم برایت مهم است .
.
.
.
.
.
لااقل هر 39 روز یکبار احوالی از دوست خود بگیرید که اگر مرده بود به چهلمش برسید!!