‏این اداهایی که در میارین اسمش دوس داشتن نیس

زندگی ما آدم‌ها پر از اداست. ادای باسواد بودن، ادای باکلاس بودن، پولدار بودن، ادای خوشحال بودن. بدتر از همه ادای خوشحال بودن است کسی که دست‌های امید را کوتاه ببیند دیگر برای بدست آوردن زندگی دوباره‌ای نمی‌جنگد گوشه‌ای می‌ایستد تا شب و روز پشت هم تکرار شود برود دور شود. زندگی‌ای که در آن لبخندهای تصنعی و شادی‌هایی نه از ته دل، جای داشته باشد در آخر به اشک‌های بلندتر و امیدهای کوچک‌تری منتهی خواهد شد. زندگی ما آدم‌ها پر از اداهایی‌ست که هیچ‌وقت هیچ کجا دوای هیچ دردی نخواهد بود...

#حاتمه_ابراهیم_زاده