‏غروب جمعه تراژدیهه که نقطه‌ی اوجش صدای اذونه، همونجاس که دیگه مطمئن میشی همه چی تموم شده !!!

هر وقت گناهی می کنم خدا باهام قهر می کنه

نهایت قهرش بین دو اذونه دوباره صدام می کنه

ومن این بار می نویسم که خدا عشق است

و من عاشق خدایی هستم که چه بخواهم و چه نخواهم دوستم دارد

و می دانم : بدون لطف او تنهای تنهایم.

بهروز وثوقی (قیصر)
.
.
.
.
.
.
.
فکر کردی چی ننه؟
کسی از مردن ما ناراحت میشه؟
نه ننه سه دفه که آفتاب بیفته لب این دیفال و سه دفه که اذون مغربو بگن، همه یادشون میره ما کی بودیم و واسه چی مردیم، همون جوری که ما یادمون رفته
این دوره زمونه کسی حوصله قصه شنفتن نداره...