اربابم..
دستی که بین عرش نوشته تو را امیر....
من را نوشته است پریشان کربلا...

دلتنگی...

کربلا...

فراق...

اللهم ارزقنا....

آقا نکند حنای من بی رنگ است
والله دلم برای صحنت تنگ است

ای دست دهنده ی خدا روی زمین
امضای برات کربلایم لنگ است...

اربابم❤

اﺯ نوکري درت مرا سير نکن
ﺟز درگه خود جاي دگر پير مکن

من منتظر توام شب اول قبر
ﺳﻮگند به حق مادرت دير مکن
السلام عليك یا اباعبدالله(ع)

خیلی ظرفیت میخواد که مدیریت کنی حرفهات رو ...

آخه بعضی حرفها رو نمیشه گفت باید خورد...

بعضی حرفها رو نمیشه خورد باید گفت...

ولی بعضی حرفها رو نه میشه گفت نه میشه خورد!!!

اون وقته که می مونه توو دلت ...

وقتی که توو دلت دیگه جایی نمونه برا این حرفها ...

میشه دلتنگی ... میشه بغض... میشه سکوت... میشه تنهایی...

خوش به حال اونایی که توو زندگی قاعده ی یک گوش در یک گوش دروازه رو بلدند...

ما بلد نبودیم...یاد هم نگرفتیم...

امان از بعضی حرفهای مردم... امان از موبایل ... امان از پیامک...

این روزها دلم کمی روضه میخواد...کمی تاریکی ... کمی اشک...کمی بوی سیب... کمی تنهایی... توو کنج خونه...

این روزها دلم پرواز میخواد... مثل قدیما...اگه بذارن....

کلی شعرونوحه و سبک جدید و شور و زمزمه ی نیمه کاره مونده رو دستم ....چیزی به محرم نمونده!!! چیزی هم از حال و هوای قدیمای من نمونده .... فقط به یک چیز دلخوشم....

" نگاه اربابم حسین(ع) "



و دست آخر یک آرزو ....

" کاش چیزی به اسم موبایل وجود نداشت"

موبایل یعنی سوهان روح....

40روز تا عزا
سلام اربابم....

چه خبر از کربلا...؟

چشمم که نه، ولی دلم هر روز و شب و هر لحظه آنجاست...

اصلا راستش را بگم....؟؟؟

یه زمانی کسی میرفت کربلا خیلی تو چشم بود...

ولی الان کسایی که جاموندن بیشتر تو چشمند...

يااباعبدالله(ع)....
پایم که جامانده....

دلم را میفرستم به زیارتت ارباب....

انگار که قسمت نیست....

چشمانم کربلایی شوند....

امسال هم دلم راهی کربلا میشود.........

حسین جان...



مهربان اربابم !

هر چه می خواست دلم ، از تو برآورده شده ،

آرزوی ( به فدایت بشوم ) مانده هنوز......