به همون اندازه که به اونا عشق می ورزی،
خودت رو هم دوست داشته باش،
حتی بیشتر از‌اونا، چون تو ارزششو داری.

واسه به دست اوردن هر چیزی باید یه چیزایی از دست بدی؛ حالا میخواد زمان باشه، انرژی باشه، آدم باشه... فقط باید ببینی ارزششو داره یا نه.

نمیدونم کی نیاز داره اینو بشنوه ولی فکر نکن باید حتماً از یه چیزی/کسی متنفر باشی تا بذاری از زندگیت بره، میتونی در اوج دوست داشتن یه چیزیو رها کنی چون داره بهت صدمه میزنه و مطمئن باش این بیخیال شدن ارزششو داره، نه لزوماً برای خود الانت، ولی برای خود آینده‌ت.

‏یجور باشید که :

اگه به هر دلیلی دیگه باهم نبودین وقتی بهتون فکر کرد به خودش بگه ارزششو داشت ولی من قدرشو ندونستم.

من تو زندگیم هر وقت صدمو واسه یکی گذاشتم ضربه خوردم .. هیچکس ارزششو نداره.

از روابط انسانی پیچیده خوشم نمیاد،
هرچیزی که لازم باشه براش دروغ گفت، سیاست بخواد و احساسات واقعی رو پنهان کرد ارزششو نداره!

نامه ایی به آدم های قبلی زندگیم:
از خودم بابت دوست داشتن شما معذرت میخوام
ارزششو نداشتید!!!
🤌🏻

𝗜 𝗮𝗺 𝗻𝗼𝘁 𝘁𝗲𝗹𝗹𝗶𝗻𝗴 𝘆𝗼𝘂 𝗶𝘁'𝘀 𝗴𝗼𝗶𝗻𝗴 𝘁𝗼 𝗯𝗲 𝗲𝗮𝘀𝘆 𝗜'𝗺 𝘁𝗲𝗹𝗹𝗶𝗻𝗴 𝘆𝗼𝘂 𝗶𝘁'𝘀 𝗴𝗼𝗶𝗻𝗴 𝘁𝗼 𝗯𝗲 𝘄𝗼𝗿𝘁𝗵 𝗶𝘁

من بهت نمیگم که قراره آسون باشه دارم بهت میگم که ارزششو داره ..

♡

خدمتتون عرض کنم که زندگی هر روزش یه درسه. درس امروز هم اینه که هیچکس ارزششو نداره که به خاطرش استاندارهاتو بیاری پایین

میدونی رسیدن کِی قشنگه؟
بعد از جنگیدن.
بعد از سختی.
بعد از اشک...!
اون‌وقت اون رسیدنه، طعم چایی با عطرِ هل توی بارون می‌ده یا طعم قرمه سبزی‌های جا افتاده مامان یا طعم اون تیکه آخر نون بستنی قیفی؛ دیدی چقدر لذت بخشه همه‌ش!؟
رسیدن بعد سختی هم همینه!
اونوقت که از ته دلت میگی آخیششش... ارزششو داشت اون همه جنگیدن.
نصیب هممون این آخیش دلچسب...