سقف ارزوهایم...
این روز ها
چقدرکوتاه،
خلاصه شده در تو



. .

عجب متن قشنگی.

گفتم خدایاچگونه آغازکنم؟؟؟
گفت به نام من
گفتم خدایاچگونه آرام گیرم؟؟؟
گفت به یادمن
گفتم خدایاخیلی تنهایم؟؟؟
گفت تنهاترازمن؟
گفتم خدایاهیچ کسی کنارم نمانده؟؟؟
گفت به جزمن
گفتم خدایاازبعضی هادلگیرم
گفت حتی ازمن؟
گفتم خدایاقلبم خالیست
گفت پرکن ازعشق من
گفتم دست نیازدارم
گفت بگیردست من
گفتم بااین همه مشکل چه کنم؟؟؟
گفت توکل کن به من
گفتم احساس میکنم خیلی ازت دورم
گفت نه،نزدیکترین به تو ،من
گفتم برای ارزوهایم چه کنم؟؟؟
گفت تلاش و به امیدمن
گفتم خدایاچرا اینقدر میگویی من؟؟؟
گفت چون من ازتوهستم وتوازمن.

ارزوهایم را قورت دادم وقتی دیدم دست های پدرم
همچون پاهای برادرم همیشه برهنه است . . .

چقدر صورتم بوی زحمت میگیرد وقتی نوازشم میکنی پدر

‌❣

خدایا گوشه چشمی از تو کافیست تا
هر رنجی به رحمت..
هر غصه ای به شادی ..
هر بیماری به سلامتی ..
هر گرفتاری به اسایش واسانی ..
هر فراقی به وصل ..
هر قهری به اشتی ..
هر زشتی به زیبایی ..
هر تاریکی به نور ..
هر ناممکنی به معجزه ..
تبدیل شود پروردگارا تمام وجود و هستیمان را .
.ارزوهایمان را
غرق محبت ونگاه معجزه گرت بفرما

آمين...

زندگیمان سرشار از انرژى مثبت خدایی ان شاء الله

از تشییع جنازه می ایم
دلم را با تمام ارزوهایم زنده به گور کردم

کاش چون پاییز بودم.... کاش چون پاییز بوم
کاش چون پاییز خاموش و ملال انگیز بودم
برگ های ارزوهایم یکایک زرد میشد
افتاب دیدگانم سرد میشد
ناگهان توفان اندوهی به جانم چنگ میزد
اشگ هایم همچو باران دامنم را رنگ میزد
وه...... چه زیبا بود اگر پاییز بودم
وحشی پر شور و رنگ امیز بودم
شاعری در چشم من میخواند .... شعری اسمانی
درکنارم قلب عاشق شعله
در شرار اتش درد نهانی
عطر غم میریخت بر دل های خسته
پیش رویم .. چهره تلخ زمستان جوانی
پشت سر.. اشوب تابستانی عشقی ناگهانی
سینه ام منزل گه اندوه .. درد.. بدگمانی
کاش چون پاییز بودم ... کاش چون پاییز بودم