شخصی که در یک مورد از یک اتفاق یا یک چیز بدجوری ترسیده است در موارد بعدی هم خیلی آسان‌تر از همان اتفاق یا چیز خواهد ترسید. به نظر می‌رسد وقتی مکررا در معرض اتفاقاتی قرار می‌گیریم که ما را می‌ترسانند، اعضای درگیر عملا رشد می‌کنند؛ و لذا آن اعضا در واقع توانایی ارگانیسم را برای احساس ترس بالاتر می‌برند. این امر در نهایت منجر به حالت مزمن ترس در ارگانیسم یا اضطراب می‌شود.
لارس اسوندسن

چـــــــادر مـــــــادر من ، فـــــــاطمه ، حرمت دارد

نه فقط شبه عبایی مشکیست

که سرت بندازی
و خیالت راحت
که شدی چادری و محجوبه!

چـــــــادر مـــــــادر من ، فـــــــاطمه ، حرمت دارد

قاعده، رسم، شرایط دارد

شرط اول همه اش نیت توست...
محض اجبار پدر یا مادر
یا که قانون ورودیه دانشگاه است
یا قرار است گزینش شوی از ارگانی
یا فقط محض ریا
شایدم زیبایی، باکمی آرایش!
نمی ارزد به ریالی خواهر...

چـــــادر مـــادر من ، فـــــاطمه، شرطش عشق است

عشق به حجب و حیا
به نجابت به وفا
عشق به چادر زهرا
که برای تو و امنیت تو خاکی شد
تا تو امروز شوی راحت و آسوده
کسی سیلی خورد
خون این سیل شهیدان
همه اش با هدف چادر تو ریخته شد.

خواهرمـــــــ

حرمت این پارچه ی مشکی تو
مثل آن پارچه مشکی کعبه والاست

یـــــــادگار زهراست
نکند چـــــــادر او سرکنی اما روشت منشت
بشود عین زنان غربی
خنده های مستی
چشمک و ناز و ادا
عشوه های ناجور

به خدا قلب خــــــدا می گیرد
به خدا