Stop keeping your clothes and shoes for special occasions. Wear them whenever you can.
Nowadays, being alive is a special occasion.


انقدر لباس و کفشاتو برای مناسبت‌های خاص نگه ندار.
هر موقع که دلت خواست ازشون استفاده کن.
این روزها زنده بودن به تنهایی یه مناسبت خاص به حساب میاد :)

Think about the things you want, not the things you fear

در مورد چیزایی که میخوای فکر کن نه در مورد چیزایی که ازشون میترسی‌‌

تا وقتی دو دستی بچسبی به آدمای اشتباه زندگیت فقط بخاطر این‌که سختته ازشون دور بمونی و وابسته‌شونی، شانس وارد شدنِ آدمای درست حسابی به زندگیت رو از خودت می‌گیری.

Sometimes the advice you give to other people is the advice you need to follow.

بعضی اوقات توصیه هایی که به افراد دیگه می کنی، توصیه هاییه که خودتم نیاز داری ازشون پیروی کنی.

بی‌احترامی در‌هایی رو می‌بنده که معذرت‌خواهی هم نمی‌تونه بازشون کنه.

یکی از آثار بالغ شدن اینه که می‌فهمی که دنیا پیرامون تو نمی‌چرخه و مرکز ثقل جهان نیستی و گرانش فیزیکی نداری، لذا نباید بی‌دلیل پاچه دیگران رو بگیری و طلبکار باشی ازشون.
فهم این موضوع با هزینه رونده شدن افراد از آدم به دست میاد.

نیاز آدما به صرفاً شنیده‌شدن ده‌ها برابر بیشتر از نیازشون به شنیده‌شدن و نظرداده‌شدنه.

چه آدم‌هایی که به خاطر نیازشون کنارمون موندن.

‏" از ما گذشت " رو فقط از کسایی میشنوی که یه نفر تمام ذوقشون رو ازشون گرفته.

آدم رو اون غصه هایی پیر میکنه که هیچکی ازشون خبر نداره ...