معلم از دانش آموزان خواست اسامي " عجايب هفت گانه " را بنويسند .

با وجود اختلاف نظرها ، بيشتر بچه ها اينها را نام بردند :

1- اهرام ثلاثه

2- تاج محل

3- دره بزرگ گراند كانيون

4- كانال پاناما

5- كليساي پطرس مقدس

6- ساختمان امپاير استيت

7- ديوار بزرگ چين

يكي از دانش آموزان هنوز كارش را تمام نكرده بود .

آموزگار پرسيد كه آيا مشكلي دارد ؟

دختر جواب داد :

بله ، كمي مشكل دارم ،

چون تعداد شگفتي ها خيلي زياد است و نمي دانم كدام را بنويسم .

آموزگار گفت :

آنهايي را كه نوشته اي نام ببر شايد ما هم بتوانيم كمك كنيم .

دختر با ترديد چنين خواند :

به نظر من " عجايب هفت گانه " دنيا عبارتند از :

1- ديدن

2- شنيدن

3- لمس كردن

4- چشيدن

5- احساس كردن

6- خنديدن

7- دوست داشتن

كلاس در سكوت فرو رفت .

آن چيزهايي كه به نظرمان ساده و معمولي مي رسند ،

ناديده و دست كم ميگيريم .

در حالي كه حقيقتا شگفت انگيزند !!!

همانها با ملايمت به يادمان مي آورند كه با ارزشترين چيزهاي زندگي ،

ساخته دست انسان نيستند و آنها را نمي توان خريد .

آنقدر خودمان را مشغول نكنيم كه بي توجه از كنارشان بگذريم .

اولين جلسه ي کلاس بود، استاد اسامي بچه ها را يکي يکي مي خواند،

رسيد به اسم «بارانه». شخص مورد نظر را که پيدا کرد پرسيد: واسه چي بارانه؟

دختر جواب داد: واسه اينکه روز تولدم بارون ميومده !

برادر اهل دلي از ته کلاس گفت: خوبه اون روز آفتابي نبوده !!!