شانس همون دستیه که از سمت خدا میگیرتت..
و هیچ کجای محاسباتت نبوده ..

یکی از کارای مهم زندگی بالغانه اینه که تصمیم بگیری که:
‏گام اول) دقیقاً کیا برات خیلی مهمن، کیا برات مهمن، و کیا رو می‌شه از دور باهاشون در ارتباط بود (یا نبود).
‏گام دوم) بعد وقت و توجه و دغدغه‌ت رو آگاهانه بین این ۳ گروه متناسباً تقسیم کنی.

به او گفته بودم دیدنت مثل این است که اسباب‌بازی محبوب کودکیم را همان وقتی که می‌خواهمش خریده‌اند و بابا نگفته بعدا می‌خرم.
حالا انگار صد سال است یک‌بند غروب جمعه است. مشق‌هایم مانده، سرما خورده‌ام، تب دارم، و اسباب‌بازیم را برده‌اند پس داده‌اند...

#حمیدسلیمی

. .

شنیدین کاسبا میگن :
« رفتیم معامله رو زخمی کردیم
طرف نتونه با کس دیگه وارد معامله بشه »
بعضیا این کار رو با احساس آدما میکنن!!!

.࿐

دیدین کاسبا میگن: "رفتیم معامله رو زخمی کردیم که طرف نتونه با کس دیگه ای وارد معامله بشه"
‏بعضیا این کارو با احساس آدما میکنن …

شنیدین کاسبا میگن: "رفتیم معامله رو زخمی کردیم طرف نتونه با کس دیگه ای وارد معامله بشه" ؟

بعضیا این کارو با احساس آدما میکنن



. .

وَ من به یکباره یاد گرفتم دیگر کسی رو دوست نداشته باشَم؛
باری رویِ شانه هایَش نباشم؛
که نداند با من چه کند؟
و کجایِ دلش بگذارد که نه من بشکنَم؛
و هم او ثابت بماند؛
وَ من به یکباره یاد گرفتم همه یِ اعتمادَم را در کوله پُشتی ام پنهان کنم تا دستِ هیچ احَد الناسی بهش نرسد؛
تا بشوَد اسباب بازیِ کودکی هایِ نداشته اش؛
و مَن به یکباره اینچنین قَد کشیدم و بزرگ شدم.
.
#فرگل_مشتاقی

ای پاسبان بر در نشین
در مجلس ما
رَه مده

جز عاشقی،
آتش دلی،
کآید از او بویِ جگر...


"مولانا"
"تصویر: عبدالرحیم هیات '
استاد بزرگ دوتار ایغور چین "

حرف‌ها اگر جان داشتند، ریشه‌های نازک گیاهی بودند که نفوذ می‌کنند در خاک تن.

آدم با حرف زدن احیا می‌شود. این را منِ آدم‌گریز می‌گویم.

هر بار از گفتگوی‌ دو نفره‌مان برمی‌گردم، انگار آن چاه سرریز شده دوباره خالی می‌شود و دنیا به‌اندازه‌ی زمانی که بر ما گذشت، تحمل‌پذیر.

می‌دانم که در این گفتگوها چیزی هست. برخلاف همه‌ی وقت‌ها، در جوار یار موافق، دلم می‌خواهد وراجی کنم چون همه‌ی کلمه‌ها، حتی بیهوده‌ترین‌شان از میان قلب‌مان عبور می‌کنند و عاری از همه‌ی چیزهایی هستند که در مناسبات اجتماعی‌مان تلاش می‌کنیم، حفظ‌شان کنیم.

انگار ادامه پیدا می‌کنی در آدمی که رازهایت را با خودش می‌برد. انگار هستی‌ات وجه تازه‌ای پیدا می‌کند وقتی فاش می‌کنی خودت را و غریقِ رنگ‌هایی می‌شوی که از کلمه‌های دیگری در تو می‌ریزد.

با هم حرف بزنید

خیلی خوبه که آدم بتونه ناراحتی‌شو بگه
از اون بهتر اینه که کسی باشه ازت بپرسه چرا ناراحتی...
از اونم بهتر اینه که اونی که دلت میخواد بیاد و از دلت دربیاره!
از همه اینا بهتر اینه که اصلا اسباب ناراحتی نباشه
من که میگم می‌ارزه ناراحت باشی تا اونی که دلت میخواد بیاد و از دلت دربیاره