I'm so proud of how I handled this year. I fought so many silent battles. I had to humble myself, wipe my own tears and pat myself on the back.

راضیم از خودم که چطور از پس امسال بر اومدم.
با کلی درگیری‌های درونی و ذهنی که به چشم کسی نمیومد جنگیدم.
و مجبور بودم صدام در نیاد، اشکام رو پاک کنم و یه دست مریزاد به خودم بگم.

اول اشکام رو پاک میکنم بعدشم دلیل اشکامو.

شد شد، نشد اینقدر گریه میکنم که تو اشکام غرق بشم.

گریه دارم و گریه‌م نمی‌آد. کاش وقتی برعکس می‌خوابیدم اشکام می‌رفتن تو مغزم و این فکرای "چرا من نه؟" رو می‌شستن و می‌بردن.

آدم جالبیم اول اشکامو پاک می‌کنم بعد دلیلشو :(

♡

گلیتر چیه؟ من رد اشکام رو صورتم می‌درخشن بابا.

When did I become so weak because of someone that I can't cry anymore :))

من کی بخاطر یه نفر اینقدر ضعیف شدم که دیگه اختیار اشکامم ندارم:))

.࿐

◍⃟.•••When i I'm weakened this much to i dont have my tears control!⚉▵

من کی اینقدر ضعیف شدم که حتی اختیار اشکامم ندارم ⌀♰

.࿐

ولی تنها کسی که به من بها داد خودم بودم
تنهاکسی که برام وقت گذاشت خودم بودم
کسی که اشکامُ تو هر لحظه ای پاک کرد خودم بودم
اونی که همیشه درکم کرد
اونی که حرفامُ فهمید
اونی که دستمو گرفت
همیشه خودم بودم
از بقیه انتظار داشتم،اما فقط خودم بودمو خودم.....
‌
‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‍‌‌‎‌‌‌‌‎‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‍‌‌‎‌‌‎‌‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‍‌‌‎‌‌‌‌‎‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‍‌‌‌‎‌‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‍‌‌‎‌‌‌‌‎‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‍‌‌‎‌‌‎‌‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‍‌‌‎‌‌‌‌‎‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‍‌‌‌‎‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

‏مراقبم نبودی،با اشکام از چشام افتادی.