یچیزی میگمو میرم :
‏و
چه
کسایی
که
با
اصرار
اومدن
و
بی‌خدافظی
رفتن.!:)

..

وقتی چند بار پیش قدم شدی، اصرار کردی، باج دادی ولی طرف به علاقت بها نداد ادامه‌ی ارتباط اشتباهست. کلا ارتباط یک طرفه یه اتوبانه به سمتِ جهنمِ روح و روان.

اصرار و تقلای زیاد برای داشتن رابطه عاطفی میتونه از خودارزشمندی درونی پایین بیاد!
فرد ارزش درونیش رو در دوست داشته شدن توسط دیگری میخواد جستجو کنه!
از طرفی میتونه یک الگوی رفتاری ناهشیار باشه که فرد میخواد دوباره و دوباره طرد بشه و احساس طرد شدگی و تجربه کنه.

به مرور فهمیدم که هر چیزی که واقعاً متعلق به من باشه، بدون تلاش و اصرار جاش رو توی زندگی‌م پیدا می‌کنه. فهمیدم که خیلی جاها «نه» گفتن به دیگران، یه «بله» گفتن به خودم و ارزش‌هامه. فهمیدم که زندگی خیلی کوتاهه؛ باید وقتم رو صرف کسایی کنم که منو همین‌طور که هستم می‌پذیرن.

آدم گاهی اصرار می‌کنه به دیدن و شنیدن و خوندن چیزایی که عذابش میده؛ نه چون مرض داره، بلکه می‌خواد دقیق یادش بمونه چه‌جوری دلشو سوزوندن!

بیکار شدی بیا یکم باهام درد و دل کن خالی شی، تا وسط درد و دل من اصرار نکنی بدبخت‌تری.

گاهی وقتا هم‌ به دلیل شرایط زندگیت از آدما میخوای که بهت نزدیک نشن ولی اونا همچنان اصرار به این کار دارن، تهشم باهات دشمن میشن که چرا صدتو براشون نذاشتی. یکی از دلایل تنفرم ازشون هم همینه.

عاشق شدن اشتباه نیست اما اصرار برای عاشق ماندن وقتی دیگر شواهدی از صمیمیت وجود ندارد، اشتباهی خود خواسته است. در اولی هیچ چیز دست ما نیست و در دومی انتخاب با ماست.

»پونه مقیمی«

خدایا شکرت ؛
واسه خیلی از اتفاقایی که تو
زندگیم اصرار داشتم بشه ولی
تو نذاشتی بشه....

یکی از نشونه‌های عزت نفس داشتن اینه که وقتی یکی خودشو برات کمرنگ می‌کنه و ازت فاصله می‌گیره، جای تقلا برای راضی نگه داشتنش، می‌پذیری و اصرار نمی‌کنی.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»