زیباترین انسان‌هایی که تاکنون شناخته‌ام آن‌هایی بودند که شکست خورده‌ بودند، رنج می‌کشیدند، دچار فقدان شده بودند و با این حال راه خود را از اعماق درد و رنج گشودند و بیرون آمدند. این افراد حسی از قدردانی، حساسیت و فهم زندگی داشتند که آن‌ها را پر از دلسوزی، ملایمت و درک عمیق عاشقانه می‌کرد. زیبایی این افراد اتفاقی نبود.
‌
#الیزابت_کوبلر_راس

این نوشتهٔ الیزابت کوبلر رو عمیقاً دوست دارم و درکش می‌کنم؛ می‌گه:
«زیباترین انسان‌هایی که تاکنون شناخته‌ام آن‌هایی بودند که شکست خورده‌ بودند، رنج می‌کشیدند، دچار فقدان شده بودند و با این حال راه خود را از اعماق درد و رنج گشودند و بیرون آمدند. این افراد حسی از قدردانی، حساسیت و فهم زندگی داشتند که آنها را پر از دلسوزی، ملایمت و توجه عمیق عاشقانه می‌کرد. زیبایی این افراد اتفاقی نبود.»

احساس غریبی نکن.
همه‌ی ما شب‌ها یک جور ناراحتیم، غریبیم،
تنهاییم.
ولی در پایان همه‌ی این‌ها
در اعماق وجودمان،
هنوز به نورِ سپیده‌دم اُمید داریم.
به صبحِ روشن 🤍

If your decision is based on other people's opinions it most probably is wrong.
Search deep within yourself and find what's right for you.
It's either you or no one.

اگر تصمیمت بر اساس نظرات دیگران باشه،
به احتمال زیاد اشتباهه.
در اعماق وجودت جستجو کن و آنچه رو که برات مناسبه پیدا کن.
یا تو هستی یا هیچکس...

«آمین برای دعاهایی که اکنون در اعماق قلب شماست…!»

شما نمیدونید ولی وقتی میبینم عاشق‌ترین ورژن یه نفر دست یه آدم بی‌لیاقت داره حروم میشه تا اعماق وجودم میسوزه.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »

احساس غریبی نکن.
همه‌ی ما شب‌ها یک جور ناراحتیم، غریبیم،
تنهاییم.
ولی در پایان همه‌ی این‌ها
در اعماق وجودمان،
هنوز به نورِ سپیده‌دم اُمید داریم.
به صبحِ روشن 🤍

سلام صبحتون زیبا.

‏آدم بایستی در این هستیِ بی‌پایان، جایی، آغوشی برای خویش داشته باشد؛ تا بدان مالک باشد، برای خودش باشد، از خودش باشد، آغوش مالکش باشد، می‌فهمی؟
‏یک کمی بالاتر از گوش، سمت چپ مغز، در میان آن حجره‌های در هم پیچ، در اعماق این حجره‌ها جایی هست که احتیاج به دستکاری من دارد؛ مخاطب من آن‌جاست؛ از آن‌جاست که عوض شدن شروع می‌شود.

#دکتر_رضابراهنی

Everyone has a small cemetery in the depths of his heart, of those he loved

هر کس در اعماق دل خویش  گورستان کوچکی دارد , از آنان که دوستشان می داشته است

بعضی وقت ها حس میکنم ناراحتیم، از فرط عمیق بودنش به سطح میرسه. جوری که از فرط غمگینی، دیگه چیزیو عمیق حس نمیکنی حتی همون غم رو. مثل یک جنازه ای که با ریه های پر شده از اعماق دریا، دیگه کم کم میاد بالا و روی سطح آب شناور میشه.