به آرزو نرسیدیم و دیر دانستیم
که راه دورتر از عمر آرزومند است
تو آن زمان به سرم سایه خواهی افکندن
که پیش پای تو ترکیب من پراکنده است

کپشن خـــاص pinned «به نظرم اون تلاش‌هایی که هیچوقت کسی ازشون اطلاعی پیدا نمی‌کنه و در نهایتم به نتیجه نمیرسه، تبدیل میشن به بدترین نوع سرافکندگی و غم فقط خودت میدونی چقدر می‌خواستی، چقدر زور زدی و نشد تو میمونی و این نشدن ها....

به نظرم اون تلاش‌هایی که هیچوقت
کسی ازشون اطلاعی پیدا نمی‌کنه
و در نهایتم به نتیجه نمیرسه، تبدیل
میشن به بدترین نوع سرافکندگی
و غم فقط خودت میدونی چقدر
می‌خواستی، چقدر زور زدی و نشد
تو میمونی و این نشدن ها....

زخمای خانوادگی از همه بدترن ولی، نگفتنش سنگینت میکنه گفتنش سرافکنده‌ت.

غِیرِ
بارِ عشق
هر باری
که هست ، افکندنی‌ست...

 
"بیدل"

‏کاشکی خاک بودمی در راه
‏تا مگر سایه بر من افکندی
‏

✿ کپشن خاص ✿

میان خانه‌ی ویرانه‌ی جوانی من،
به هر طرف نگرم جای پای حرمان است
زبان گشوده شکاف شکنجه‌های فراق:
در آرزوی کسی سوختن نه آسان است!
‌
به عشق روی تو دامن کشیدم از همه خلق
دریغ و درد که دامن‌کشان گذر کردی
به اشک و آه دلی ناتوان نبخشودی
مرا به دام غم افکندی و سفر کردی
‌
#فریدون_مشیری

به دور افکنده ام
غم ها و شادی های کوچک را

تویی رمز بزرگ انتخاب من
"سلام ای عشق"!

✨
زُلف تو باز این دل دیوانه را
حلقه درافکند و به زنجیر کرد

پروانه شدم ، بال زدم ، سوخت دو بالم
دیوانه شدم ، داد زدم ، وای به حالم

بیخود شدم از خویش و از این گردش ایام
نومید و سر افکنده از این طالع و فرجام

مستانه شدم ، باده زدم گاه به گاهی
دل خسته ز می ، باز شدم غرق تباهی

خندیدم و گفتم شود از باده حذر کرد!
از کوچه مستان به چنین حال گذر کرد!

حال این منم و حال من و سوخته بالی
دیوانه و بیخود شده ای ، رو به زوالی

نومیدی و مستی ، به چنین درد دچاری!
دل خسته ای و خنده کنان ، باز خماری!

اینبار بسازم به همین بی پر و بالی
عاشق شوم و عشق رسانم به کمالی...