مارگارت لیتل چقدر دقیق گفته:

‏آدم‌هایی که زخم‌های عمیق دارند، ممکن است زیبایی را بیش از دیگران احساس کنند، چرا که زیبایی، نویدبخش التیام است.

‏لازم نیست وقتی درد می‌کشی، لبخند بزنی
لازم نیست بگی "خوبم" وقتی که نیستی
احترام گذاشتن به احساساتت، اولین قدم برای التیامه

یه روز التیام پیدا میکنی؛ از همه‌ی اون چیزهایی که درموردشون حرف نمیزنی. همه‌ی اون وقت‌هایی که یه معذرت‌خواهی ساده هم نشنیدی، همه‌ی اون کلمات یا رفتارهایی که بهت آسیب زدن. از سایه‌ی اون ترس مسخره که هیچوقت قرار نیست «دوست‌داشته» بشی— التیام پیدا میکنی، التیام پیدا میکنی، التیام پیدا میکنی.

دقیقا اونجایی ک زخمامون التیام پیدا میکنن میفهمیم ک لازم نبوده حتی لحظه‌ای اصالت و شخصیتمون رو فدای نگه‌ داشتن دیگرانی تو زندگیمون کنیم ک قدردان عشق و احترام ما نبودن.

دنیا منتظر این نمی مونه تا انتقام زخمای تورو بگیره یا زخمات و التیام ببخشه، روزگار حرکت میکنه و تورو پشت سرش عقب میذاره!
پس بجای نشستن برای امید واهی حرکت کن!

Maturing is accepting you won't always get all the answers or apologies for the shit that hurt your heart...but you heal anyway.

بالغ شدن به این است که بپذیری همیشه همه ی جواب ها یا عذرخواهی ها را برای چیزهایی که قلبت را آزار می دهد دریافت نمی کنی، اما به هر حال التیام پیدا میکنی.

بخشیدن باعث التیام نمیشه، التیام باعث بخشیدن میشه.

«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی »
«‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی »

Heal to unlearn the things you were taught by wounded people.

التیام پیدا کن تا چیزهایی که افراد مجروح بهت آموختن رو از یاد نبری.

Be so fucking proud of yourself for all the dark times you’ve dealt with, yet despite it all you still choose to heal and shine.

به خاطر تمام دوران تاریکی که باهاش دست و پنجه نرم کردی، به خودت افتخار کن، چون با این حال، با وجود همه چیز، هنوز هم انتخاب می کنی که التیام پیدا کنی و بدرخشی.

تروما یاهمون آسیب‌های روحی و زخم‌های روان باعث میشن چیزهایی رو تحمل کنی که حقت نیست چون نمیخوای آدم‌ها رو از دست بدی اما التیام، التیام زخم‌هات باعث میشه متوجه بشی بعضی از آدم‌ها جایی تو زندگیت ندارن و در اون لحظه حتی مهم نیست چقدر اون‌ها رو دوست داری.