نمیشه .
به هر دری که بزنی باز نمیشه .
یوقتایی هست که با خدات خلوت میکنی
حرف میزنی،درد و دل میکنی...
مشکلت حل که نمیشه هیچ،بدترم میشه... خسته میشی!
بلندتر میگی خدایااااا منم هستماااا ...
ولی بازم درا به روت بسته است.
میبری از همه چی
میریزی تو خودت
کم میاری و ایندفعه فریاد میزنی خداااااااااا چراااااااااا ...
صدات نمیرسه بهش!!!
یوقتایی باید دست کشید از صدا کردنش
ایندفعه نه با خدا که با "خودت "باید خلوت کنی
ببینی کجا؟ ، روی چند نفر یا رو چه ادمایی پا گذاشتی که دلشونو برداشتن دادن دست خدات
همون خدایی که الان داد میزنی میگی "منم "هستم ،چرا "منو" نمیبینی ...
یوقتایی حتی دیگه کاری از دست خدا هم برنمیاد!!
اره حق الناس که به گردنت باشه خدا هم نمیتونه برات کاری کنه
حالا تو هی بشین ی گوشه زانوهاتو بغل بگیرو گریه کن و بگو:
"الهم اغفرلی الذنوب التی تحبس الدعا"
"خدایا ببخش آن گناهانم را که دعایم را حبس کرده"
نه... اینجا دیگه کاری از دست خدا هم برنمیاد برات :) :
fesqeli@

امشب شب جمعه است
نمیدانم کمیل را کجا میخوانی!
نجف , کربلا , شاید هم در تاریکی بقیع.
آقای من!
امشب کمیل را هر کجا خواندی به این فراز از دعا که رسیدی یاد من هم کن.
اللهم اغفرلی الذنوب التی تحبس الدعاء
آری آقای خوبم!
کاش گناهانم می گذاشت دعاهایم از سقف دهانم بالاتر روند تا آسمانها
و به اجابت برسند که زیاد دعا کرده ام
( اللهم عجل لولیک الفرج )
آری آقای خوبم!
زندانی شده ام . زندانی نفس , زندانی گناهانم , زندانی دنیا......
و من را بگو که می خواهم یارت باشم.
آقای خوبم
کمیل خواندی یادمان کن امشب
ظـهـــورت کــی مــیــرســـد اقــا ...

ﮔـﺎﻫـﯽ ﺍﮔــﺮ ﺩﻋـﺎﯾﺖ ﻣﺴـﺘﺠﺎﺏ ﻧﺸـﺪ، ﺑـﺮﻭ ﻭ ﮔــﻮﺷـﻪ
ﺍﯼ ﺑﻨـﺸـﯿـﻦ . .ﺯﺍﻧـﻮﻫـﺎﯾـﺖ ﺭﺍ ﺑﻐـﻞ ﺑﮕـﯿـﺮ ﻭ ﯾﮏ ﺩﻝ ﺳـﯿـﺮ ﮔــﺮﯾـﻪ ﮐ.ن . .ﺷــﺎﯾـﺪ ﻻﺯﻡ ﺑﺎﺷــﺪ ﻣﯿـﺎﻥ ﮔــﺮﯾﻪ ﻫـﺎﯾـﺖ ﺑﮕــﻮﯾﯽ :
" ﺍﻟﻠﻬُـﻢَّ ﺍﻏـﻔِــﺮ ﻟِﯽَ ﺍﻟـﺬُﻧﻮﺏَ ﺍﻟّـﺘـﯽ ﺗَﺤـﺒس الدعا "

غزل خیلی زیبای امام خامنه ای در رابطه با امام زمان (عج) :


خدا کند که کسی حالتش چو ما نشود
ز دام خال سیاهش کسی رها نشود

خدا کند که نیفتد کسی ز چشم نگار
به نزد یار چو ما پست و بی بها نشود
جواب ناله ی ما را نمی دهد "دلبر"
خدا کند که کسی تحبس الدعا نشود

شنیده ام که از این حرف، یار خسته شده
خدا کند که به اخراج ما رضا نشود
مریض عشقم و من را طبیب لازم نیست
خدا کند که مریضی من دوا نشود
ز روزگار غریبم گشته است معلوم
شفای ما به قیامت بجز رضا نشود...