تصمیم گرفتم شما را فراموش کنم و مطمئن باشید
فراموش خواهم کرد.
به عقیده و فکر شما بی اندازه اهمیت میدادم ولی بی ثباتی آن بر من ثابت شد
دنیا خیلی بزرگ است، من اگر شما را که صورت آرزوها و امیالِ باطنم بودید از دست داده‌ام،
مسلماً در این دنیای بزرگ کسی را پیدا خواهم کرد که به عواطف و احساساتم بی اعتنا نباشد.
به علا‌وه اگر من شمارا از دست داده ام
شما هم در عوض دلی را از دست داده‌اید
که تپش های عاشقانه آن را
در هیچ جای دیگر نخواهید یافت.

- از نامه های فروغ فرخزاد به پرویز شاپور

دنیا جای ژست‌های تهی، لحظه‌های تهی، مردمان تهی، و نیازهای بی‌پایه و امیال قلابی‌ست.

. .

#اینجا_ایران_است سرزمینِ چال کننده ی تمام آرزوها و امیال جوانی.

بر امیالِ خود، پيش از آنكه وَلَعِ آن قدرت گيرد، چيره شو؛
زيرا اگر قدرت گيرد، بر تو مسلّط شود و تو را به دنبال خود كِشد
و
تو توان ايستادگى در برابرش را ندارى....

غالِبِ الشَّهوَةَ قَبلَ قُوَّةِ ضَراوَتِها؛ فإنّها إن قَوِيَت مَلَكَتْكَ و استَقادَتْكَ و لَم تَقدِرْ على مُقاوَمَتِها

"مولای خوبان علی(ع)"

و امروزعصررجحان زر و سیم بر انسانیت آزادگی،عصری که در ورای قرن ها با احوالی نابسامان و مشوش بابازی بشر به اصطلاح متمدن معاصر به عنوان صفحه ای از تاریخ روی پرده اجراست.
عصری که عده ای زیر نقاب آزادی خواهان به شرافت وکمال و فرهنگ و انسانیت انسان ها یورش برده و حیات حیوانی را سرلوحه ی زندگی انسان ها قرار داده و با پیوند علم و شر و شعار حقوق بشر درپی تحمیل خواسته های نفسانی خود بر مردم و دستیابی به امیال حیوانی خود هستند.
عصر فراموشی آرمان های راستین انسانی و به عاریت گرفتن صفات حیوانی...
آری همان عصردرندگی و درنده خویی،برهنگی و شهوت.
عصردلسوزی به فلان جاندار درحال انقراض در قله های قاف و کاف ونظاره انقراض نسل انسانها زیر رگبارتوپ و ترکش و سوءتغذیه.
عصرخواب کبک های سفیدپر و سربه زیربرف درحوالی سرزمین فکرهای بیدار.
عصرانگ های نابجا و ناحق به حامیان شرافت و کمال انسانی و منزوی کردن آنها.
و اسف بارتر ازهمه دیدن مردمی است که ازعلم و تمدن،فرهنگ و آزادی دم میزنند اما زیر یوغ ظلم و ستم کمر خم کرده و مانند چهارپایان افسار به دست درخدمت تحصیل غرایز وقیحانه آن ظالمان اند.
آری عصرغرق کردن انسانها در گرداب شهوات و سرگرم کردن آنها به امیال حیوانی با هدف غفلت از انسانیت وکمال برای حصول اهداف شوم قدرت طلبانه اشان.
و چه خوب است که ما مردم سرزمین فکرهای بیداردر این ظلمت مبهم باآگاهی و روشن بینی هرکدام چراغ هدایتی برای گمراهان و فریادی برای بیداری خفتگان باشیم و برای رهایی آرمان های انسانی اسیردرچنگال مرگ قدمی برداریم.
علی زارعی (رهگذر)