در من قدم بزن
تا باور کنی انتهایی ندارم
این جاده
از #تُ شروع می شود...!





. .

.یه پیانو رو در نظر بگیر،
میدونی که هشتاد و هشت تا کلید هست،
بی انتها نیستن.
این تویی که بی انتهایی و با اون کلیدها
آهنگی که می سازی بی انتهاست.
این همون تعریف زندگی است شاید ما خیلی از چیزهایی که بعضی دارن رو نداریم و خیلی چیزهارو داریم که خیلیا ندارن، پس قدردان زندگیت باش،
زندگی داشتن کلید های بیشمار نیست، نواختن همین کلید های اندک، به زیبایی است.

تو یک آرامش بی انتهایی
به چشم هرکسی زیباترینی
تو احساسی پر از شعر و شعوری
تو لذت های عادت آفرینی !

#مجید_احمدی

مرداد

انتهایی ندارد

برای من؛

که آغاز تقویم ما

دوست داشتن است...

یک روز آرزو کردم زودتر بزرگ شوم
که کفش هایم پاشنه های بلند داشته باشد و دیگر جوراب های سفید تور دار و جوراب شلواری های عروسکی نپوشم، دلم می خواست بزرگ شوم
تا دستم به کابینت های بالای آشپزخانه برسد، بتوانم غذا درست کنم و وقتی از خیابان رد می شوم مادرم دستم را نگیرد ....
فکر می کردم بزرگ می شوم و دنیا سرزمین کوچکی ست پر از شادی و من موهایم را به باد می دهم ، رژ لب های مادرم را می زنم و عشق را تجربه می کنم !
همان عشقی که بین صفحات رمان ها و داستان ها می چرخید....!
حالا من بزرگ شده ام، تعدادی کفش پاشنه بلند دارم، هنوز دستم به کابینت های بالای اشپزخانه کمابیش نمی رسد اما یک أجاق گاز برای خودم دارم،
حالا من دست مادرم را می گیرم و او را از خیابان ها رد می کنم،
موهایم را به هر رنگی در می آورم و اشک هایم را به باد می دهم ....
عشق را تجربه کرده ام همانطور که خیانت، دروغ، زخم را تجربه کرده ام، حالا می دانم دنیا سرزمین بی انتهاییست... !
پر از آدم های عجیب ...
و بزرگ شدن بدترین آرزوی همه زندگی من بود
که بر خلاف تمام آرزوهایم به دستش آوردم ....!

محکم راه برو دختر...
تو عاشق شدی...
جنگیدی....
و حالانتهایی!
سرتو بالا بگیر
اون لیاقت جنگیدن نداشت

نیستم!

حالا دیگر

دوستانی دارم

در دنیای مجازی

که من را

نه برای خودم

که برای بازی هایم دوست دارند

دوست دارم هایی که

فقط بیشتر به بازی می خورد

بازی هایی که

ضرر ندارد

اما

من

آن ها را

و بازی هایشان

و این شبکه های پیچ در پیچ شان را

دوست ندارم

من

دوست دارم

مدادی بردارم

و از سمت راست مغزم

خطوط را دنبال کنم

و ببینم

بازی ذهن من

انتهایی دارد یا نه

همین ...