خوشبختی را نمی توان وام گرفت ..
خوشبختی را نمی توان برای لحظه ای نیز به عاریت خواست ..
خوشبختی را نمی توان دزدید
نمی توان خرید
نمی توان تکدی کرد ..
بر سر سفره ی خوشبختی دیگران، همچو یک مهمان ناخوانده، حریصانه و شکم پرورانه نمی توان نشست ،
و لقمه ای نمی توان برداشت که گلوگیر نباشد و گرسنگی را مضاعف نکند ..
پرنده ی سعادت دیگران را نمی توان به دام انداخت، به خانه ی خویش آورد، و در قفسی محبوس کرد - به امید باطلی ، به خیال خامی.
خوشبختی، گمان می کنم، تنها چیزی است در جهان که فقط با دست های طاهر کسی که به راستی خواهان آن است ساخته می شود، و از پی اندیشیدنی طاهرانه ..

"نادر ابراهيمی"

دوران عقب ماندگی ملت ما
زمانی آغاز شد که
جای اندیشیدن را تقلید
جای تلاش و کوشش را دعا
جای اراده برای رفتن را قسمت
و جای تصمیم عقلانی را استخاره گرفت

چه ساده قلبمان را دو دستی چسبیده ایم که مبادا کسی آن را بدزدد و عاشقمان کند.

غافل از اینکه برای عاشق کردنمان ، عقلمان را می دزدند...

و بعد ما میمانیم با قلبی که اندیشیدن بلد نیست ...

چه وحشتناک است !

اندیشیدن به خیابانی که در انتهایِ آن ،

تو در انتظارِ من ننشسته ای ...

دیگر چشم هایم را خسته نمی کنم ،

انتظارِ آن که بیایی از پشتِ افق ها ؛

فایده ندارد ...

باید سر بر گردانم !

در بی نهایتِ آن طرف ،

همه به انتظارِ من نشسته اند ...

مقاومت بیهوده است

تو نمی آیی !

با تو بودن را دوست دارم


از تو نوشتن را دوست دارم


شب و روز به تو اندیشیدنم


این همه بی قرار و در گیر بودنم


همه از عشق بی پایان توست


بی فکر بهشت و جهنمت


عذاب ها و عطایت


پر کشیدن سوی تو


آرزوست مرا


خسته ام خدایا


زین همه رنگ و نیرنگ


صدایم کن


خدایا


تویی تنها پناهم:)