به آرزو نرسیدیم و دیر دانستیم
که راه دورتر از عمر آرزومند است
تو آن زمان به سرم سایه خواهی افکندن
که پیش پای تو ترکیب من پراکنده است

دلم با ماندن بود
راه اما ، راه رفتن
و تو ندانستی چه رنجیست،
کشاندن تنِ خسته‌ای که خواهانِ ماندن بود...

دلم با ماندن بود
راه اما، با رفتن؛
و تو ندانستی چه رنجیست،
کشاندن تن خسته ای که خواهان ماندن بود.



. .

If I had known that love is so dangerous, I would not have fallen in love

اگر می‌دانستم عشق تا به این اندازه خطرناک است، عاشق نمی‌شدم

به آرزو نرسیدیم و دیر دانستیم
که راه دورتر از عمر آرزومند است

- هوشنگ ابتهاج

. .

سیب بهانه‌ای بیش نبود
حوا خوب می‌دانست
روزی جهان پر از
عشق‌های ممنوعه می‌شود...

#مهناز_پوراسد

خیلی خسته بود،
آنقدر خسته که
نمی‌توانست متنفر باشد.

بر باد رفته..‌.

دنیا جای بهتری می‌شد اگر آدم‌ها می‌دانستند، طرف
حسابشان یک قلب است که احساس دارد نه سنگ.

صد واحد ادم شناسی منسوب به مولانا :

هر حیوان که از دور دیدی و ندانستی سگ و گرگ است یا آهو، ببین رو به سمت مرغزار و سبزینه است یا لاشه و استخوان؟
آدمی را نیز چون نشناسی، ببین به کدام سوی می‌رود؟

تو آخرین بار را میدانستی کاش به من هم گفته بودی بار آخر را...