‏آدم بایستی در این هستیِ بی‌پایان، جایی، آغوشی برای خویش داشته باشد؛ تا بدان مالک باشد، برای خودش باشد، از خودش باشد، آغوش مالکش باشد، می‌فهمی؟
‏یک کمی بالاتر از گوش، سمت چپ مغز، در میان آن حجره‌های در هم پیچ، در اعماق این حجره‌ها جایی هست که احتیاج به دستکاری من دارد؛ مخاطب من آن‌جاست؛ از آن‌جاست که عوض شدن شروع می‌شود.

#دکتر_رضابراهنی

رضا براهنی می‌گوید « مایملک ِ من، غم ِ من است.»
که مایملک همه‌ی ما، غممان است. از روزی به روز دیگر، از شکلی به شکل دیگر.

همان چوب دارچینی
که لحظه آخر
درون چای می اندازی
همان عکسی که در لپ تاپت
پنهان میکنی ولی دور نمیریزی
پیراهنی که دکمه اش را ندوخته ای اما
نمیتوانی از پوشیدنش منصرف بشوی
من تمام انها هستم
نخواستنی هایی که ناگهان
نمیتوانی از دوست داشتنشان صرف نظر کنی.


. .

•
به من بگو که کجا میروی پس از آن وقت‌ها که ریاها تعطیل می‌شوند و ما به گریه رو می‌آوریم؟

- رضا براهنی

♡

آیا این دیوانگی نیست،
عاشق جای بخصوصی...
تاریخی...
روزی...
و
یا حتی پیراهنی بشویم!

فقط به این خاطر که جزئی از
خاطره‌ی زیبایی بوده که از روح و روان‌مان
گذر کرده است!

#نزار_قبانی

شانه‌هایم عطش بوسه‌های تو را دارند
‏غافلگیرم کن!
‏جوانم کن!

#رضا_براهنی..


. .

.
حال تمامم از آنِ تو بادا .️

#رضا_براهنی

♡

رضا براهنی :

چه چیز نکبت زندگی را
جبران می‌کند؛
جز رویا...؟
جز امید؟

ای معشوق
ای محالِ صادق
ممکن شو
شانه‌هایم عطش
بوسه‌های
تو را کم دارند
غافلگیرم کن
جان جانانِ جهان!
جانم باش

#رضا_براهنی

. .

مرا ببخش!
من سال هاست
دور مانده‌ام از تو
اما همیشه،
هر چه در هر جا
همه جا، در شب، یا روز دیده‌ام
و هر که را بوسیده ام
برایِ تو در این جا نوشته‌‌ام
« تنها برای تو در این جا نوشته‌ام ... »


#رضا_براهنی