ایرانیان
شب سرد را به آتش می کشند...
به امید روزهای گرم و نیک...

بهارتان همچون آتش اهورایی،گرم و فروزان

حرف‌هایی هست‌ برای گفتن که اگر گوشی نبود نمی‌گوییم..

و حرف‌هایی هست برای نگفتن، حرف‌هایی که هرگز‌ سر‌ به ابتذال

گفتن فرود نمی‌آورند.

حرف های شگفت، زیبا و اهورایی همین‌هایند و سرمایه ماورایی هرکس

به اندازه حرف‌هایی است که برای نگفتن دارد،



حرف‌های بی‌تاب و طاقت‌فرسا، که هم‌چون زبانه‌های بی‌قرار آتش‌اند و

کلماتش هر یک انفجاری را به بند کشیده‌اند؛

کلماتی که پاره‌های بودن آدمی‌اند.

اینان هماره در جستجوی مخاطب خویشند، اگر یافتند، یافته می‌شوند و

در صمیم وجدان او آرام می‌گیرند..

و اگر مخاطب خویش را نیافتند، نیستند..

و اگر او را گم کردند، روح را از درون به‌ آتش می‌کشند و دمادم،

حریق‌های دهشتناک عذاب بر می‌افروزند.

(دکتر علی شریعتی)

حرفهایی هست برای"گفتن"
که اگر گوشی نبود نمیگوییم.
و حرفهیی هست برای"نگفتن"
حرفهایی که هرگز سر به"ابتذال گفتن"فرود نمی آرند.
حرفهایی شگفت،زیبا و اهورایی همین هایند.
و سرما یه ی ماورایی هرکسی به اندازه ی حرفهایی ست که برای نگفتن دارد...

هنگامی ک کیفر اهورایی بر گناهکاره فرا رسد و بدان به جزای زشت خود رسند. آنگاه جهان را نیروی پاک منشی فراخواهد گرفت و با پیروزی از راه ایزدی. در پایان. بدی به دست نیکی شکست می خورد و دروغ به بند راستی در میآید.
از سروده های پیامبر بزرگ آریایی زرتشت