کسی که دلیلِ زخم من بود نه ناراحت شد و نه پشیمان؛
من ماندم و مداوای جراحتی که مسببش نبودم.
پست ها و اس ام اس های مربوط به کلمه ی اوای
عزیزان علاقه مند جهت ارسال جملات خود میتوانند با تلفن همراه به سایت ما وارد شوند تا پس از ثبت نام و ایجاد پروفایل قابلیت ارسال جمله برایشان فعال گردد،
شما میتوانید دوستان جدید در «کپی پیست کن» بیابید :)
#کپشنخاص
نیاز داریم هممون که بهمون اهمیت داده بشه!
اوایل اونقدر دوست دارن و آرزو دارن باهات حرف بزنن ، هی تند تند حالتو میپرسن ، بهت عشق میدن و از این چیزا ، تا اینکه میزاری وارد زندگیت شن! فکر میکنن تو دیگه نمیتونی ترکشون کنی ، یا نمیتونی بزاریشون کنار ؛ اتفاقا یه جوری میزارمتون کنار که انگار اصلا از اول نبودید! فکر نکنید که به طور کامل متعلق به شمام، صمیمی شدن دلیل بر راحت بودن خیالتون به اینکه از دستمون ندید نیست!
افسردگی اینطوریه که اوایل همه واست دل میسوزونن و از ناراحتیت غمگین میشن ولی این مال اوایل مریضیته. بعد چند سال همه عادت میکنن به حالِ بدت و ترجیح میدن جای همدردی با یه آدمِ ناراحت، فراموشت کنن. البته گلهای هم نیست، طبیعیه آدمها دوست نداشته باشن با اشخاص غمگین معاشرت کنن.
Psychology Fact:
The average high school kid today has the same level of anxiety as the average psychiatric patient in the early 1950s.
واقعیت روانشناسی:
اضطراب یک کودک دبیرستانی امروز به اندازه یک بیمار روانی متوسط در اوایل دهه 1950 است.
.࿐
فکت:
پسرا اوایلِ رابطه و آشنایی زیاد قربون صدقه های الکی نرید خیلی چیپه.
یه روزی هم میاد که میفهمی اونقدرا هم نبودن یه سریا اذیتت نمیکنه دقیقا مثل اون اوایل که هیچ جای زندگیت نبودن!
. .
من اوایل تفریحی دوستش داشتم،
به خودم اومدم دیدم از سر تا پای وجودم بهش اعتیاد دارم
فکر میکنم عادی شدن، با یک شیب ملایمِ بیرحم اتفاق میوفته.
اینکه نشنیدنِ صدات دیگه مثلِ اوایل اذیتم نکنه.
اینکه دیدن هر روزهات نیاز جونم نباشه و بدونِ نق زدن تحمل کنم.
اینکه وقتی صدات میزنم بگی "بله" و برام اهمیت نداشته باشه که از شنیدنش بیزارم.
عادی شدن عمیق ترین ترس منه. زجر آورترین اعترافِ منه!
اوایل که دلت میگیره فکر میکنی عادیه و بگذره خوب میشه. اما نمیدونی دلی که میگیره عصاره زندگی ازش چکه میکنه و بعد هربار اتفاق افتادنش امیدت برای ادامه دادن کمتر میشه.
. .
Psychology Fact:
The average high school kid today has the same level of anxiety as the average psychiatric patient in the early 1950s.
واقعیت روانشناسی:
اضطراب یک کودک دبیرستانی امروز به اندازه یک بیمار روانی متوسط در اوایل دهه 1950 است.
.࿐