یه جایی تو رابطه هست که دیگه نه مثل اولاشه نه شبیه به آخرش. یه چیز لنگ در هواست.
مثل یه اسب زیبا که گوشه یه اصطبل کثیف در حال احتضار افتاده و منتظر شلیکه.
باید خلاصش کنی.

سخته درسم . . .
رسیده وقته رفتن . . .
سره امتحانی که میدونم تهش ردم . . .
حس میکردم حرفای استاد با خرخوناشه . . .
اونجا بود که فهمیدم این قصه اولاشه . . .
وقت امتحانو ریدن به برگمه . . .
تو خودت میدونی که ریدم الکی جو نده . . .
حرفای خانوادمم که نمک زخممه . . .
تنها دلخوشیم ترم ها بعدمه
و باز منمو حسرت یه نمره ی بیست
که استاد بنویسه گوشیه ی لیست
میدونی چند بار افتادم برای یه درســـــــــــــ بگذریم
دیگه بیست گرفتنشم برام مهم نیست
تو که میدونستی من دانشجوی ترم آخرتم .
بگو با من دیگه چرا د آخه نوکرتم .