If you don't think about the end at first, you'll end up thinking about it...

اگر اولش به فکر آخرش نباشی آخرش به فکر اولش می افتی...

مثل گل به خودی میمونه ، رابطه ای که از اولش میدونستی اشتباهه و بازم واردش شدی.

همون خط قرمزی که اولش نادیده گرفتی، آخرش دلیل تموم شدن همه چیز میشه.

‏اولش خودت و گول میزنی که تنها نیستی، بعدش تازه میفهمی تنها که هستی هیچ، خیلیا هم زمانی که تنهات گذاشتن و رفتن کاملاً در جریان بودن و رفتن.

دقت کردی اولش مثل نور میان تو زندگیت، بعد تاریک و سیاه رهات میکنن؟

حالا خیلی هم اشکالی نداره، زندگی فقط همون صد سال اولش سخته.

اکثر رابطه‌ها به همون دلیلی تموم میشن که شما از اولش میدونستید به این دلیل نباید با این آدم وارد رابطه بشید..


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»

آدم هایِ بی معرفتی هستیم !
زود برایِ هم تکراری می شویم، زود از هم خسته می شویم.
انگار عاشق شدن را یادمان نداده اند، پای حرف ماندن را، وفاداری را یادمان نداده اند.
اولش برای به دست آوردنِ هم ، به هر دری می زنیم، به هم که رسیدیم مقایسه می کنیم، دنبالِ عیب هایِ هم می گردیم و راحت از هم سیر می شویم.
انصافا که آدم های بی اراده و سر درگمی هستیم. به حرف و قول هایمان هیچ اعتباری نیست.
ما یک مشت بازنده ایم که انتقامِ نداشته هایمان را از رابطه ها و آدم های بی گناه می گیریم.

-نرگس صرافیان‌ طوفان

چه بخوای چه نخوای، دنیا، زندگی آدم‌ها، علم، طبیعت، حتی خانواده‌ت، بدون تو هم پیش می‌رن و بود و نبودت در این دنیا تفاوتی نمی‌کنه. شاید اولش یکم عجیب به نظر برسه، ولی بعد از یه مدت خیلی کوتاه دیگه عجیب هم نیست و همه یادشون می‌ره زمانی "تو"یی هم بوده.

مشکل‌های کوچیک، اولش مثل یه گره ساده‌ان. اما وقتی هر روز تکرار بشن، کم‌کم نخ زندگی‌تو می‌پیچن دور خودشون. بعد یهو می‌بینی اون گره، شده یه عادت کور که دیگه به راحتی باز نمی‌شه.