هر وقت فکر می‌کنم که اگه هر جای دیگه‌ای به جز ایران به دنیا می‌اومدم چقدر همه چیز متفاوت می‌بود، دلم می‌خواد کل سال‌های زندگی‌ام رو گریه کنم. تکرار جمله‌ی معروف خسرو شکیبایی غمم رو زیادتر می‌کنه «و دیگر جوان نمی‌شوم.»

باور کنید هیچکس الکی بد اخلاق نمیشه، هیچکس الکی بدبین نمیشه، من از وقتی به دنیا اومدم اینطوری نبودم، خودتون باعث شدین، زندگیم باعث شد.

اصلیه من بودم که با همه چیز کنار اومدم ولی تو گند زدی.

اومدم بنویسم شب که می‌شه دلم می‌خواد بمیرم، دیدم روزا هم همین بساطه

𝐈 𝐚𝐦 𝐰𝐚𝐢𝐭𝐢𝐧𝐠 𝐟𝐨𝐫 𝐭𝐡𝐞 𝐝𝐚𝐲 𝐰𝐡𝐞𝐧 𝐈'𝐦 𝐚𝐛𝐥𝐞 𝐭𝐨 𝐬𝐚𝐲 "𝐈 𝐦𝐚𝐝𝐞 𝐢𝐭."

من منتظر اون روزی هستم که قادر به گفتن "من از پسش بر اومدم" باشم .️.

♡

نمیدونم درک میکنید یا نه
ولی بعضی وقتا یهو
چشامو باز میکنم میبینم باز دارم
به خاطر چیزایی که چند بار پذیرفتم و باهاشون کنار اومدم غصه میخورم!

گوش کنید انرژی بگیرید.

واسه آشتی با تو از راه دراز اومدم🩵.

پیروزی های چشمگیری ندارم؛
ولی میتونم با شکست هایی که از اون زنده بیرون اومدم غافلگیرت کنم.

بیشترین چیزی که دلم میخواد به آدم‌ها ببخشم؛ احساس امنیته. نعمتی که از وقتی به خودم اومدم، دیدم همیشه، توو هر سنی؛ کم داشتمش. دیدم همیشه درد جای خالی‌ش داخل زندگی‌م، داره تنم رو ذره‌ذره میسوزونه.

‌
نمی‌دونم درک می‌کنی چی می‌گم یا نه،
اما حالم اینجوریه که یهو به خودم میام می‌بینم باز دارم برای چیزی که قبلا چند بار کامل پذیرفتم و کنار اومدم باهاش، غصه می‌خورم .