There's a Japanese legend that says,
"if you feel like you're losing everything, remember, trees lose their leaves every year, yet they still stand tall and wait for better days to come."

یه افسانه‌ی ژاپنی هست که می‌گه:
«اگه احساس می‌کنی داری همه‌چیز رو از دست می‌دی، این رو به یاد بیار که درخت‌ها هم هر سال برگ‌هاشون می‌ریزه و همچنان سرپا به انتظار روزهای بهتر می‌ایستند.»

گاهی فکر می‌کنم مگر می‌شود آدم‌ها این‌قدر راحت و هر چند وقت یک‌بار کنارِ معشوقه‌ای جدید بایستند و دو نفره‌هایشان را به معرض نمایش بگذارند؟
انگار خودشان ثابت‌اند و آدمِ کنار دستی‌شان فقط عوض می‌شود...
در همان مکان‌ها، با همان خنده‌ها
با همان ژست‌های مضحک که مثلاً من خیلی خوشبختم و افسوس به حالِ آن‌هایی که فقط می‌آیند تا جای خالیِ نفرِ قبل را پر کنند!

. .

.


خاکیان بالاتر از افلاکیان می ایستند
عشق از آدم چه موجود غریبی ساخته است

دل به شادی های بی مقدار این عالم مبند
زندگی تنها فرازی بر نشیبی ساخته است

#فاضل_نظری

. کپشن خاص .

زحمت دارد!
آدم بودن را می گویم

این را میشود
از مترسک ها آموخت
آنها تمام عمر می ایستند
تا آدم حسابشان کنند...

#صادق_هدایت

گاهی فکر میکنم مگر میشود آدمها
اینقدر راحت و هر چند وقت یکبار
کنارِ معشوقه ای جدید بایستند و
دو نفره هایشان را به معرض نمایش بگذارند؟
انگار خودشان ثابت اند و آدمِ کنار دستی شان فقط عوض میشود...
در همان مکان ها
با همان خنده ها
با همان ژست های مضحک
که مثلاً من خیلی خوشبختم
و افسوس به حالِ آنهایی که فقط می آیند تا جای خالیِ نفرِ قبل را پر کنند!

.

.کپشن‌خاص.

گاهی فکر میکنم مگر میشود آدمها
اینقدر راحت و هر چند وقت یکبار
کنارِ معشوقه ای جدید بایستند و
دو نفره هایشان را به معرض نمایش بگذراند؟
انگار خودشان ثابت اند و آدمِ کنار دستی شان فقط عوض میشود...
در همان مکان ها
با همان خنده ها
با همان ژست های مضحک
که مثلاً من خیلی خوشبختم
و افسوس به حالِ آنهایی که فقط می آیند تا جای خالیِ نفرِ قبل را پر کنند!
#علی_قاضی_نظام

✿ کپشن خاص ✿

زنها دو دسته اند؛ آنهایی که محافظت می شوند و آنهایی که نمی شوند.
دسته ی اوّل را با ماشین به این طرف و آن طرف می برند و سرِوقت از آرایشگاه، از استخر، از مدرسه، از اداره و ... برمی گردانند. با تلفن، حالش را می پرسند و اگر سرش درد کرد، یکی هست که بگوید: "بهتر نیست کمی استراحت کنی؟"
زن های دسته ی دوّم، توی باد و باران و توفان، ساعت ها توی صف اتوبوس می ایستند و با اینکه تصمیم میگیرند به جایی که اتوبوس از آنجا می آید نگاه نکنند ولی گردنشان، بی اختیار، بارها و بارها به آن سو می چرخد. تا شب سگ دو می زنند و شب، کسی نیست که بگوید: "عزیزم؛ قرص مسکّن برایت بیاورم؟"
زن های محافظت شده، راه رفتنی با طمأنینه دارند
ولی زن های محافظت نشده، یا بسیار تند راه می روند یا کُند
زنِ محافظت نشده، یا غر می زند یا به جایی خیره می شود و گاه خرفت می شود
زنِ محافظت شده، مهمانی ترتیب می دهد و از مسافرت هایش می گوید
زنِ محافظت نشده، گریه می کند و آنقدر این کار را ادامه می دهد که دیگر اشکش در نیاید.
زنِ محافظت شده، همیشه در نیمه ی راهِ گریه و یأس، به زندگی برمی گردد..

#فریبا_وفی

زحمت دارد !
آدم بودن را می‌گویم ...!
این را می‌شود ،
از مترسک‌ها آموخت ...
آنها تمام عمر می‌ایستند
تا آدم حسابشان کنند ...!

تاس و تیله
هر دو برای بازی و سرگرمی هستند
برای خوشی
گاهی در شرط بندی و گاهی در بازی های کودکانه
اما یک ماهیت دارند
تاس گیر می کند .....
تیله می چرخد .......
حکایت انسان نیز همچون تاس و تیله در زندگی است .
برخی چون تاس می ایستند حتی اگر مانعی نباشد
برخی چون تیله روان می چرخند
انتخاب با ماست ....
تاس یا تیله ؟؟؟؟

زن ها دو دسته اند. آن هایی که محافظت می شوند و آن هایی که نمی شوند.

دسته اول را با ماشین به این طرف و آن طرف می برند و سر وقت از آرایشگاه، از استخر، از مدرسه، از اداره و ... بر می گردانند. با تلفن حالش را می پرسند و اگر سرش درد کرد یکی هست که بگوید: "بهتر نیست کمی استراحت کنی؟"

زن های دسته دوم توی باد و باران و توفان ساعت ها توی صف اتوبوس می ایستند و با این که تصمیم می گیرند به جایی که اتوبوس از آنجا می آید نگاه نکنند ولی گردنشان بی اختیار بارها و بارها به آن سو می چرخد. تا شب سگ دو می زنند و شب کسی نیست که بگوید:
"عزیزم، قرص مسکن برایت بیاورم...؟"