𝑊𝑜𝑟𝑠𝑒 𝑇ℎ𝑎𝑛 𝑃𝑎𝑖𝑛, 𝑦𝑜𝑢 𝐶𝑎𝑛 𝑁𝑜𝑡 𝑡𝑒𝑙𝑙 𝑂𝑛 𝑂𝑛𝑒.
بدتر اَز درد کشیدَن اینِه کِه نتونی دردتو به کسی بگی.
‌

این‌قدر من رو حبس کردی توی زندان افکارت که کم‌کم داره باورم می‌شه این زندان همون جاییه که بهش تعلق دارم.

این‌که از من خوشت نمیاد رو می‌فهمم اما این‌که با وجود بیزاربودن‌ت ازم، همچنان چکم می‌کنی رو نمی‌فهمم. من یک گوشه نشستم دارم ماستم رو می‌خورم، تو هم برو سر کوچه‌ی خودتون بازی کن. دیگه دید زدن‌ت واسه چیته؟

‏برای عشق‌ های تمام شده
‏تنها یک‌ چیز می‌توان گفت
‏و آن این‌که:
" به هر حال زیبا بود :) " 🤍

کاش می‌فهمیدم طی کدوم فرآیند، راه قلبم این‌طوری به قلبت باز شده. گاهی احساس می‌کنم توی درون‌ت زندگی می‌کنم. واقعا عظمت هستی رو نمی‌فهمم.

دوست دارم سر بذارم روی نگاهت، این‌قدر که توجهت دلم رو نرم می‌کنه.

به من نگو: "من همینم که هستم"، من نمی‌خوام به‌خاطر من تغییر کنی، فقط می‌خوام مراقب رفتاری که می‌دونی انجام و دیدن‌ش آزارم می‌ده باشی. حداقلش این‌طوری کمتر احساس می‌کنم برات کم اهمیتم.

خوابیدن شب این‌جوریه که انگار خدا بغلش رو برات باز می‌کنه و تو رو در آغوش می‌گیره 🤍

♡

خیالِ من قاتل من است.
و اِلا ممکن نبود من به این زودی‌ها این‌طور از پای درآمده و از دست بروم.
مرا خیال کشت.



-عارف قزوینی، نامه به زند دخت شیرازی

اگه می‌تونستم، زندگی‌م رو بهت می‌دادم تا دوباره زندگی کنی. یه جور دیگه. این‌بار اون‌طوری که خودت می‌خوای. طوری که برای تو شایسته و مناسبه. نه چیزی که الان، این‌شکلی بهش مجبوری.