آن کـهـ می رود فقط می رود

ولی آن کهـ می مآنـد درد میکشـد

غصهـ مـی خـورد

بغض می کنـد

اشک می ریـزد و تمامـ اینـهآ روحش رآ بهـ آتش می کشـد

و

در انـتظآر بآزگشت کسب کـه هرگــــز باز نخـوآهـد گشـت

آرآمـ آرآمـ خآکـستـر میـشود

آری و این است خـآصیت عشـق