دوباره وقت خواب رسیده ...
یک دنیا حرف آماده دارم برایت
یک عالمه شعر !
دعا کن حافظه ام یاری دهد!
امشب قرارمان کی و کجا ؟
برای دیدنت چه بپوشم؟
کدام عطرم را بزنم ؟
این بار تمرین کرده ام ؛
بوی عطرم را باخودم
به خوابم بیاورم ...

#شبتون_درد_نکنه ....

You made me strange to myself
کاری کردی ک باخودمم غریبه شم.

‌
You made me strange to myself
تو کاری کردی ک باخودمم غریبه شم!

Always live

✿ کپشن خاص ✿

همیشه باخودم میگفتم
خوشبحال اونایی ک وقتی ناراحتن
سکوت نمیکنن،بیان میکنن
دلشون که میشکنه
بغض نمیکنن گریه میکنن
یا اونایی که وقتی عصبانی میشن
نمیریزن تو خودشون
فریاد میزنن
وقتی بیمار میشن دردشون رو
پنهون نمیکنن بجاش آه و ناله میکنن
و شریک میکنن بقیه رو
وقتی غم وغصه تو
دلشون سنگینی میکنه،تنهایی رو انتخاب
نمیکنن،درد و دل میکنن

به اینجا که رسیدیم،
دیدم آدم باید یکیو داشته باشه
که ناراحتیشو بفهمه،واسه گریه اش شونه باشه،فریادشو گوش کنه،شریک درداش بشه،
ولی امان از وقتی که نداریش دیگه عادت میکنی به تنهایی رنج کشیدن...

#مصی_لطفی

‏هر بارکه سریال شهرزاد رو میبینم باخودم میگم برم کلی شعر حفظ کنم تامثل فرهاد واس کراشم شعر بخونم البته الان پول داشته باشی بقیش دیگ مهم نیس

همیشه اینجوری نگاهم میکنه...همینجوری سرد ...درست بعد از اون ضربه ای که خورد!
باهام بحث میکنه...هرروز هرشب...یه اهنگ یه متن یه عکس یه جمله که میخونه و یاده اون میافته!
بهم میگه:اینطورفکر نکن که من ازرفتنش اذیت میشم..نه!من فقط حس میکنم که یه احمق فرض شدم..یه ساده لوح..یکی که صادقانه عشقش رو بیان کرد ولی.....!
باافسوس ودلسوزی نگاهش میکنم...یه زهر خند میزنه و میگه:برا من دل نسوزون!
یه ابروم میپره بالا...این دخترهمیشه چشمای ادما رو قشنگ میخونه!
_میدونی چراهیچوقت ندیدمش از نزدیک؟
زل میزنم تو چشماش..پوزخندمیزنه؛چشماش پرازغم میشه:اون بهترازخودم منو میشناخت!
نمیخواست دروغ بودن حرفاشو ازچشماش بخونم!
+میتونی بهش فکر نکنی؟
سرشو میاره بالا..موهای کوتاهش که یادگاره همون روزاست رو ازروی چشماش کنارمیزنه...چشمای قهوه ای رنگش رو ریز میکنه و پوزخند میزنه!
_البته که میتونم...من اونقدر ضعیف نیستم که بخوام به خاطرگذشته ای که تموم شده افسوس بخورم...من غرورم نشونه گرفته شد...اماساختمش..مغرور سرشو بالا میگیره وادامه میده...من قویتر ازین حرفام...چشماش پرازاشک میشه ...بغض میکنه . ..داد میزنه خودم غرور خودمو با هر دفعه گریه کردنم نشونه میگیرم...لعنت بهش..لعنت!
باخودش میخونه:قراره تو وعشق مااین نبودکه دنیامو تنهابذاری بری...بگیری ازم قلب واحساسمو خودت قلبتو جابذاری بری...!
_ولی دلم براش تنگ شده...خیلی زیاد!اون هیچوقت عادی نشد برام...هیچوقت به نبودنش عادت نکردم ...حتی حالا که خودش نیست...هرچیزی منو یادش میندازه....دوباره چشماش پراز غم میشه...باحقارت به خودم نگاه میکنم...به خودم که بایه چهره ی داغون ترازهمیشه روبه روش وایستادم..به چشمای غمگینم نگاه میکنم...تنهاتراز هرروزباز باخودم حرف زدم...راهمو کج میکنم سمت دنیام!
من تاقبل ازون اتفاق دیوونه نبودم!

ما آدمها دو سبد باخودمون داریم:
یکی جلومون آویزونه،یکی هم پشتمون.
نکات مثبت وخوبی هامونو میندازیم تو سبد جلویی،
عیبهامونو تو سبدپشتی.
وقتی تومسیر زندگي داریم راه میریم،فقط دو چیزو می بینیم
خوبیهای خودمون و عیبهای نفرجلویی.

خیالت مثل خواب صبحگاهی است ...
همه اش باخودم میگویم.....فقط پنج دقیقه دیگر!

یک شب باخودم نشستم به گفتگو پرداختم..

فهمیده ام زندگی باخودم چقدر سخت است..خنده دار هم هست..اما هر چه که بود وهست زیباست..

خودم خیلی شادتر از من بود...حتی باصدای بلند میخندید...ازنگاه دیگران هراس نداشت...اینترنت را هم نمیشناخت اما زندگی را دوست داشت...نگران کارشناسی گرفتنش هم نبود...اصلا به فکر فوق لیسانس هم نبود...من را هم دوست داشت...شرمنده شدم..من گاهی خودم را دوست نداشتم!...خودم چقدر خوب است..

خوش به حالش...

متن:خودم!!

امروز روز وفات بانوی صبره ..ی وقتای باخودم میگم حضرت زینب واقعا بااین همه مصیبت چطوری کنار اومدن...چن وقتیه که یه مشکل برام پیش اومده که هیچ کاری ازدسم برنمیاد باید صبر کنم ولی خیلی سخته خیلی....بچها برام دعا کنین به حق بانوی صبر کربلاخدابمنم صبربده که بتونم تحمل کنم و کار بدی نکنم که بعدپشیمون شم.....التماس دعا