باراني ام , باراني ام , باراني از آتش
يك روح بي پروا و سرگرداني از آتش

خدايا

مي شود باران ببارد؟؟

همين امشب!!

قول ميدهم قطره هاي پاكش رابغل كنم

و

بي هيچ اشكي دست هايش رابگيرم

قول ميدهم

فقط بويش راحس كنم

اصلا اگر ببارد

فقط از پشت پنجره نگاهش مي كنم

قول ميدهم برايش شعر نگويم

فقط... مي شود؟؟ امشب...!!!

خدايا

دلم به اندازه تمام روزهاي بارانيت گرفته...!!!

امشب هوا باراني است....
امشب هوا باراني است و من گريه نمي كنم.
امشب هوا باراني است و من نه من امشب مي گريم .
شايد دل گرفته ام،همچو ابر بارني گشايشي از گريه شبانه بگيرد. شايد اشكهايم در ميان قطرات باران گم شود. باران اشكهايم را مي شويد. شايد هيچكس نفهمد كه من گريسته ام. اما نه تو حتماًمي فهمي. فردا كه ببينمت، صفاي آسمان بهاري دلم را خواهي ديد و به نمناكي هواي دلم پي خواهي برد.

روز از من تهي خواهد شد و فصل باراني برگريزان ، و از همه شما گذر خواهم كرد ميان تاريكي و خواب ، در همهمه ي گنگ خانه تنها ميشوم و من پنهان ميشوم لابه لاي يك بغض. افسوس شامگاهان آرامشم را گرفته اند.

آب و هواي دلم آنقدر بارانيست كه رخت هاي دلتنگي ام را مجالي براي خشك شدن نيست،اينگونه است كه دلم برايت هميشه تنگ است

گوشي را بردار

دارد دلم زنگ مي‌زند



از آهن نيست اما

در هواي تو

خيس از باراني که مي‌داني از آسمان کجا باريده‌ است

دارد زنگ مي‌زند



گوش کن

چگونه از هميشه بلندتر

مانند طنينِ يک فرياد

صداي زنگ پيچيده در اتاقت



دلم دارد زنگ مي‌زند

گوشي را بردار