در این روزهای سخت آخر سال، معجزه زندگی دیگران باشیم؛ بی‌شک کسی هم معجزه زندگی‌ تو خواهد شد!

ما هرگز زندگی نمی کنیم ما همیشه در انتظار زندگی هستیم.
ما بجای آنکه همین امروز خوشحال باشیم؛
به امید یک آینده ی خوب و خوش نشسته ایم و به همین خاطر امروزمان را از دست می دهیم. ما وقت بیشتر می خواهیم، پول بیشتر می خواهیم، شغل بهتر می خواهیم، بازنشستگی می خواهیم، مسافرت و تعطیلات می خواهیم و امروز برای همین از دست خواهد رفت و ما به این مسئله اصلا توجهی نمی کنیم.

.ولتر

تاریکیِ این روزها بسیار غلیظ است....
برای هم نور باشیم؛
می‌دانم که سخت است؛ کم‌رمقیم، خاموشیم، جان نداریم...
نور عظیم را نمی‌گویم؛
منظورم همان نور کم‌جانِ محوی است
که باعث می‌شود در تاریکی،
چشم چشم را ببیند....
همان باشیم برای هم....
تنها همان....

ولی به نظر من خیلی قشنگه به یکی متعهد باشیم؛
‏حتی اگه ندونه، حتی اگه نخواد.

«قراره غرق هم باشیم؛ از این دریا نترسونم»

Even if we can't be together in the end,
I'm glad that you were part of my life.

حتی اگه نتونیم آخرش باهم باشیم؛
از اینکه بخشی از زندگیم بودی خوشحالم.

‌. ⃟.

چگونه متوجه شویم که رها هستیم...

هر زمان که به جای ترس و اضطراب،
احساس شادی و آسودگی می کنیم؛
رها هستیم...
هر زمان که از عقاید خوب و بد دیگران مستقل باشیم؛

رها هستیم...
وقتی نیاز به تائید را از دست می دهیم،
رها هستیم...
وقتی قبول داریم که به حد کافی خوب هستیم؛
رها هستیم...
وقتی تسلیم لحظه اکنون می شویم، تسلیم آنچه هست؛
و قبول می کنیم که عالم هستی پشتیبان شماست.
رها هستیم...
وقتی که رنجش ها و غم ها را رها و بخشش را انتخاب می کنیم، رها هستیم...

کاش یه روزی اونقدر بزرگ بشیم که از هیچکس هیچ انتظاری نداشته باشیم؛انتظارِ زیادی همیشه باعثِ ناامیدی میشه!

«پناه»؛
میبرم «به خدا»،

از عـیبی که؛
«امروز» در خود می بینم،

و؛
«دیروز»؛
«دیگران را» به خاطر،
«هـمان عیـب»؛ ملامت کرده ام.

محتاط باشیم؛ در «سرزنش»؛
و «قضاوت کردن دیگران».

وقتی؛
نه از «دیروز او» خبر داریم؛
نه از «فردای خودمان».