دوست‌ات دارم
و همین غمگین‌ترم می‌کند...
وقتی که نمی‌توانم چهارفصل جهان را
بر شانه‌های تو آواز بخوانم
وقتی که بادی
برگ‌های‌ات را از من می‌گیرد...

درخت بالابلند من!
باور کن این همه خواستن غمگین است
برای پرنده‌ای که از کوچی به کوچ دیگر پرواز می‌کند...

گلی چیدم که ازگلهاغریبه/نه نارنجو نه لیموونه سیبه/گلی چیدم گلی بالابلندی که هرگز دست نامهرم ندیده