نوشته بود که:
‏یه حس مزخرفی دارم انگار قرار بوده
عصر ببینمت ولی خوابم برده.
بیدار شدم دیدم شب شده، تو هم زنگ نزدی.

وای اینجوری لیلیوم بسته می‌خوام که باز شدنش رو ببینم :)🪷

♡

من دوستت نداشتم؟ من فال گرفتم ببینم برمی‌گردی یا نه.

من میتونم بهت عشق بورزم و احترام بذارم، ولی وقتی ببینم برعکسش و دریافت میکنم، دیگه تصمیم میگیرم هم تورو از دایره توجه ام خارجت کنم، و هم دیگه تحملت نکنم.

هم میخوام ببینمت هم نمیخوام، هم دوست دارم هم ندارم، هم خوشحالم میکنی هم ناراحت، هم میخوام باهات حرف بزنم هم نمیخوام، هم باعث آرامشمی هم اورثینکام، تو من رو توی مجموعه عظیمی از تضادها گیر انداختی.

شدی عین اون خوابی که یه شب دیدمش و دیگه یادم نیومد؛ حالا هر شب به این امید می‌خوابم که یه بار دیگه اون خواب رو ببینم.

امیدوارم بعدها در خونم رو که باز میکنم همچین چیزی ببینم .🪴

♡

شاید من خیلی خودخواه باشم اما وقتی ببینم اون ذوقی که می‌خوام توی چشم‌هاش نیست، می‌برمش دَم همون چشمه‌ای که ازش گرفتم‌ش رهاش می‌کنم. شاید پیش خودم بگم اگر سهم من بود برمی‌گرده، اما اون برنمی‌گرده، اینو از سوی چشم‌هاش فهمیدم.

«می‌گه بالاخره روزهای خوب هم میاد. باید فکر کنم ابرام؛ فکر کنم ببینم آیا من هم دلم می‌خواد اون روزها رو ببینم؟ مگه الکیه هر وقت عشقش کشید بیاد؟»

میدونی چی درد داره؟ اینکه دیگه نمیتونم بهش بگم «باید ببینمت برات تعریف کنم».