ڪاش میشد آدمے، گاهے ...
فقط گاهے
بہ اندازه نیاز بمیرد بعد بلند شود!
خاڪ هایش را بتڪاند؛
اگر دلش خواست برگردد بہ زندگے ...
دلش نخواست بخوابد تا ابد !

خسرو شڪیبایے