با کسی باشید که وقتی به مشکل خوردید بجایِ رفتن بیاد بگه :
حالا چیکارش کنیم؟ .️

♡

زندگی کوتاه تراز اونیه که بخوای آدمایی رو اطرافت جمع کنی که سواد ارتباط ندارن و تو حالا بجای اینکه از سمت طرف مقابلت فهمیده بشی، باید مابقی عمرت و بذاری برای کسی که نه سواد رابطه داره، نه میخواد که یاد بگیره!
بعد به خودت میای میبینی تو تا سطح اون پایین اومدی، ولی اون تا سطح تو بالا نیومده!

رشد اونجاییه که دیگه برای زخمات چرا و ای کاش نیاری! و دنبال مقصر نباشی و تو نقش قربانی فرو نری، رشد اونجاییه که بپذیری زخمی هستی ولی بجای تسلیم شدن ادامه بدی.

‏مشکل از جایی شروع شد که بجای حرف زدن، خودخوری کردیم.

دنیا منتظر این نمی مونه تا انتقام زخمای تورو بگیره یا زخمات و التیام ببخشه، روزگار حرکت میکنه و تورو پشت سرش عقب میذاره!
پس بجای نشستن برای امید واهی حرکت کن!

کاش بجای اینکه صمیمت‌ها از دست برن، من از دنیا می‌رفتم.

مشکل از جایی شروع شد که بجای حرف زدن، فکر و خیال کردیم.

بجای دوست دارم بهش بگین:

"هرچی هم بشه من بازم هواتو دارم تو غصه نخور"

آنچه مرا نکشد قوی ترم میکند!
بعضی اوقات برعکس این جمله میتونه اتفاق بیفته. وقتی کودک ضربه روحی میخوره و از سمت والدینش مورد بدرفتاری و بی توجهی قرار میگیره، ذهنش جوری تنظیم میشه و رشد میکنه که دنیا جای خطرناکیه و خطریه برای بقای من، و در بزرگسالی میاد بجای حفظ بقا، بیشتر به فکر از بین بردن خودش و بفکر نیستی میفته.
و به عبارتی: آنچه مرا نکشد، ضعیف ترم میکند.

اگر نمیتونی محیط بیرونیت و تغییر بدی، شاید بجای محیطت باید خودت و درونت و تغییر بدی.